piątek, 28 grudnia 2012

Kroĉtrikado

Dum festaj tagoj mi manĝis, komputilumis, manĝis, komputilumis... Sed ne nur:) Mia patrino ankaŭ iomete instruis al mi kiel kroĉtriki (mi ne certa, ĉu tio estas ĝusta vorto). Temas pri unu ilo per kiu eblas fari ekzemple tablotukoj el fadeno aŭ lano. Por ke mi havu iun taskon, ŝi elpensis, ke mi povas kroĉtriki kovrilon por mia poŝtelefono. Mi ne havis pli bonan ideon, do mi konsentis. Komenco ne estis facila, ĉar mia patrino estas destramanulino. Sed kiam ŝi provis fari tion male, kiel maldekstramanulino, mi pli rapide kaptis pri kio temas. Jen verko de miaj propraj manoj:
W czasie świąt jadłam, siedziałam przy kompie, jadłam, siedziałam przy kompie... Ale nie tylko:) Mama nauczyła mnie też trochę, jak szydełkować. Żebym nie robiła tego tak bez jasno postawionego celu, wymyśliła, żebym zrobiła sobie etui na komórkę. Nie miałam lepszego pomysłu, więc się zgodziłam. Początek nie był łatwy, bo moja mama jest praworęczna. Ale kiedy spróbowała zrobić to odwrotnie, jako leworęczna, szybciej załapałam, o co biega. Oto dzieło moich własnych rąk na zdjęciu powyżej.

niedziela, 23 grudnia 2012

Ne venas honoro sen laboro

Ne venas honoro sen laboro. Mi ĵus sendis mian eseon al mia instruisto, marde al alia instruistino mi transdonis du miajn tekstoj: alĝustigon kaj korekton. Do mi almenaŭ tion faris kaj mi povas festi Kristnaskon. Ne ĝis fino, ĉar mi devas iomete lerni - jaŭde mi pagis preskaŭ 30 zlotojn kontraŭ tekstoj kaj artikoloj nur por unu ekzameno. Espereble mi ĉion tralegos dum kristnaska paŭzo. Mi planas ankaŭ kelkajn ekskursojn al ĉirkaŭĵo por fari fotojn.
Hejme mi priparis legoman salaton kun majonezo. Mi ne scipovas bone kuiri, do mia helpo en kuirejo ne estas tre bezonata. Eble eĉ pli bone, kiam mi tie ne estas kaj ne malhelpas. Kutime dum festotagoj mi faras nur tiun salaton. De tempo al tempo ankaŭ ia kuko. Vetero nun ne estas tradicia, pluvas anstataŭ neĝi. Malgraŭ tio mi deziras ĝojan Kristnaskon al ĉiuj!

Bez pracy nie ma kołaczy. Właśnie wysłałam mój esej prowadzącemu, we wtorek innej prowadzącej przekazałam dwa teksty: adiustację i korektę. Zrobiłam więc chociaż tyle i mogę teraz świętować Boże Narodzenie. Nie do końca, bo musze się trochę uczyć - w czwartek zapłaciłam prawie 30 zł za teksty i artykuły tylko do jednego egzaminu. Mam nadzieję, że wszystko przeczytam w trakcie przerwy świątecznej. Planuję także kilka wycieczek po okolicy, żeby zrobić zdjęcia.
W domu zrobiłam sałatkę warzywną z majonezem. Nie umiem dobrze gotować, więc moja pomoc w kuchni nie jest zbyt potrzebna. Może nawet lepiej, kiedy mnie tam nie ma i nie przeszkadzam. Zwykle na święta robię tylko tę sałatkę. Czasem jakieś ciasto. Pogoda nie jest tradycyjna, pada deszcz zamiast śniegu. Mimo to życzę wszystkim wesołych świąt Bożego Narodzenia!

piątek, 21 grudnia 2012

Fino de la mondo

Lecionoj ĉe universitato hieraŭ finiĝis kaj mi havas nun kristnaskajn feriojn. Mi devas ankoraŭ iomete ordigi loĝejon kaj vespere mi revenos hejmen. Mi restos tie ĝis 1 aŭ 2 de januaro. Pasintjare mi partoprenis JES (Junulara E-Semajno) en Gdansko, sed ĉi-jare mi ne veturos. Mi ankoraŭ ne certas, kiel mi festos Novan Jaron kaj kie. Mi ne planas longan kaj malproksiman vojaĝon. Eble ie proksime kun geamikoj ni renkontiĝos por kune bonvenigi Novan Jaron.
Kaj kompreneble (mi preskaŭ forgesis) hodiaŭ estas 21.12.2012, do estas fino de l'mondo laŭ majaoj, sed nenion okazas, nur ĉie ili parolas pri tio, ke nenio okazas. Ĉu vere iu pensis, ke mondo hodiaŭ finiĝos? Eble en jaro 2000 estis pli danĝere, ĉar neniu sciis, kiel reagos komputiloj, ĉu nova nekutima dato ne estos por ili problemo. Nun iomete nervigas min, kiam ĉiuj parolas pri iu malnova kalendaro, kiun preskaŭ neniu vidis kaj preskaŭ neniu ĝin komprenas, sed ĉiuj pri ĝi babilas, nenion sciante pri kulturo de majaoj. Estas multe da pli seriozaj temoj ol fino de la mondo.
Zajęcia na uczelni wczoraj się skończyły i teraz mam przerwę świąteczną. Muszę jeszcze posprzątać trochę mieszkanie i wieczorem wracam do domu. Zostanę tam do 1 albo 2 stycznia. W zeszłym roku brałam udział w JES (Europejski Tydzień Młodzieży) w Gdańsku, ale w tym roku nie jadę. Jeszcze nie wiem, jak będę świętować Nowy Rok i gdzie. Nie planuję długiej i dalekiej podróży. Może gdzieś blisko z przyjaciółmi spotkamy się, żeby wspólnie przywitać Nowy Rok.
I oczywiście (prawie zapomniałam) dzisiaj jest 21.12.2012, a więc koniec świata według Majów, ale nic się nie dzieje, tylko wszyscy mówią o tym, jak to nic się nie dzieje. Czy naprawdę ktoś myślał, że świat się dzisiaj skończy? Może w 2000 roku było bardziej niebezpiecznie, bo nikt nie wiedział, jak zareagują komputery, czy nowa nietypowa data nie będzie dla nich problemem. Denerwuje mnie teraz trochę, że wszyscy mówią o jakimś starym kalendarzu, którego prawie nikt nie widział i prawie nikt go nie rozumie, ale wszyscy o nim gadają, nic nie wiedząc o kulturze Majów. Jest wiele poważniejszych tematów niż koniec świata.

wtorek, 18 grudnia 2012

Siberio ludas polan muzikon de Beltaine!

Antaŭ nelonge mi skribis pri rusa muzikgrupo Ветер Осени, ke ili kantas esperante. Mi spektis kelkajn iliajn filmetojn ĉe ViTubo, ekzemple tiu ĉi: Koncerto de Ветер Осени. Kaj ĉirkaŭ 14 minuto komencas sekva kanto. Mi aŭskultis, aŭskultis kaj pensis, ke eble mi konas de ie tiun melodion. Ĝi tre similas al irlanda muziko. Mi decidis kontroli, ĉu ankaŭ Beltaine, pola grupo ludanta keltan muzikon, ne ludis tion. Kaj mi trafis! Tiu estis "Bring to the boil" de pola Beltaine! Mi aĉetis ilian KDn kun tiu ĉi kanto antaŭ kelkaj jaroj, kiam ili koncertis en Ŝĉavno-Zdruj. Mi eĉ ne sciis, ke ĝi estis poste uzita en pola komputila rolludo "The Wicher": Beltaine - Bring to the boil. Mi ŝategas librojn de Andrzej Sapkowski. Tiu muzikgrupo pli kaj pli mirigas min - ili estas de Rusio (al mi tre plaĉas rusa lingvo kaj mi interesiĝas pri tiu lando), ili kantas esperante! en muzika stilo, kiun mi ŝatas kaj ili ludas kanton de pola! muzikgrupo ludanta keltan! muzikon (mi ŝatas Irlandion kaj ĝian muzikon) el mia plej ŝatata rolludo pri Geralt. Tio ne eblas! Ideale, kion mi povas voli plu?
Niedawno pisałam o rosyjskim zespole Ветер Осени, który śpiewa po esperancku. Obejrzałam kilka ich filmików na Youtube, np. ten: Wietier Osieni. I około 14 minuty zaczyna się kolejna piosenka. Tak słucham, słucham i myślę, że chyba znam skądś tę melodię. Bardzo przypomina muzykę irlandzką. Postanawiam sprawdzić, czy nie grał tego też polski zespół Beltaine, grający muzykę celtycką. I trafiłam! To był cover "Bring to the boil" polskiego Beltaine! Kupiłam ich płytę z tą piosenką przed kilku laty, kiedy koncertowali w Szczawnie-Zdroju. Nawet nie wiedziałam, że została ona później użyta w grze komputerowej "Wiedźmin": Beltaine - Bring to the boil. Uwielbiam książki Andrzeja Sapkowskiego. Ten zespół coraz bardziej mnie zadziwia - są z Rosji (bardzo podoba mi się język rosyjski i interesuję się tym krajem), śpiewają po esperancku! w stylu muzycznym, który lubię i grają utwór polskiego! zespołu grającego muzykę celtycką (lubię Irlandię i jej muzykę) wykorzystany w mojej ulubionej grze o wiedźminie Geralcie. To niemożliwe! Idealnie, czego można chcieć więcej?

poniedziałek, 17 grudnia 2012

Formikoj kaj pli da ĉipaj biletoj

Matene kaj posttagmeze mi hieraŭ laboris, vespere mi revenis kun mia kunlaborantinto al sia loĝejo por festi sian naskiĝtagon. Estis mojose, precipe legado da stranga ĵurnaleto kaj historioj kunigitaj kun unu el donacoj (memfarita kalendaro) plaĉis al mi. Sed bedaŭrinde ĝojetosan festadon interrompis problemo kun likanta tubo en banĉambro. Afero estas tre serioza, ĉar najbaro postulas monon.
En tiaj momentoj mi pensas, ke kvankam mi jam havas de tempo al tempo tro de mia loĝejo kaj ĝia posedanto, do tamen mi restos ĉi tie kiel eble longe. Lastatempe mi pensis eĉ, ĉu ne ŝanĝi loĝejon en sekva jaro, ĉar mi jam vere havas tro da formikoj. Ili estas ĉie - en kuirejo, banĉambro kaj mia ĉambro. Do ili promenas sur mia lito, sur mia dentbroso, sur mia komputilo kaj sur mia manĝajo. Certe mi jam senkonscience formanĝis kelkajn. Fi! Mia kunloĝanto prenis de sia hejmo kontraŭformikan venenon (iaj kemiaj granoloj), sed tio ne helpis. Mi provis alian metodon, pli naturamika (mi aŭdis, ke formikoj ne ŝatas citronon, do mi lasis en kelkaj lokoj fortranĉitaj citronoj), sed tio ankaŭ ne helpis. Tio daŭras jam duan jaron, ekde kie aperis mia kunloĝanto kaj mi havas tro da senrezulta batalado.
Revenante al pli plezura temo, mi hodiaŭ denove aĉetis ĉipegajn biletojn. Ĉi foje el Vroclavo ĝis Varsovio kaj reen, por ke mi povu kun amikino atingi nian aŭtobuson ĝis Talino fine de februaro. Kontraŭ biletoj tien kaj reen por du personoj mi pagis nur 6 zlotojn! Ankaŭ mi decidis aĉeti biletoj nur por mi je trako Vroclavo-Varsovio-Lublino kaj reen por marto. Mi pagis kontraŭ tiuj biletoj nur 12 zlotojn! Eĉ se mi ne veturos, mi ne bedaŭrus, se mi perdus tiun monon. Sumigante ĉion, januare mi veturas al Bjalistoko, februare al Lodzo, februare/marte al Talino kaj marte al Lublin. Ankoraŭ pripensenda estas tranoktado en tiuj ĉi lokoj, ĉar mi ne certas ĉu en ĉiu el tiuj urboj mi povos sole vagadi sen dormo dum 2-3 diurnoj. Eble mi trovos ankoraŭ ion sufiĉe malmultekostan, hostelon ktp. Mi celas aĉeti promociajn biletojn ĝis Vieno aŭ Berlino, sed por nun ĉiuj kostas pli ol 1 zloto.

Rano i popołudniu wczoraj pracowałam, wieczorem wróciłam ze współpracowniczką do jej mieszkania, żeby świętować jej urodziny. Było super, zwłaszcza podobało mi się czytanie dziwnego czasopisma i historie związane z jednym z podarunków (własnoręcznie wykonanym kalendarzem). Niestety radosną atmosferę zakłócił problem z przeciekającą rurą w łazience. Sprawa jest poważna, bo sąsiad domaga się pieniędzy.
W takich momentach myślę sobie, że chociaż czasami mam już mojego mieszkania i jego właściciela serdecznie dość, to jednak zostanę tu jak najdłużej. Ostatnio myślałam nawet, czy nie zmienić mieszkania w przyszłym roku, bo naprawdę już nie mogę wytrzymać z tymi mrówkami. Są wszędzie - w kuchni, w łazience i w moim pokoju. Spacerują sobie więc po moim łóżku, szczoteczce do zębów, komputerze i jedzeniu. Pewnie nieświadomie już kilka zeżarłam. Ble! Mój współlokator przywiózł z domu trutkę (jakieś granulki), ale to nie pomogło. Spróbowałam też innej metody, bardziej przyjaznej środowisku (słyszałam, że mrówki nie lubią cytryny, więc zostawiłam w kilku miejscach połówki cytryn), ale to też nie pomogło. Trwa to już drugi rok, od kiedy pojawił się mój współlokator, i mam już dość tej bezskutecznej walki.
Wracając do przyjemniejszego tematu, dzisiaj znowu kupiłam bardzo tanie bilety. Tym razem z Wrocławia do Warszawy w obie strony, żebym mogła z przyjaciółką złapać nasz autobus do Tallina pod koniec lutego. Za bilety tam i z powrotem dla dwóch osób zapłaciłam tylko 6 zł! Zdecydowałam się też kupić bilety na trasie Wrocław-Warszawa-Lublin i z powrotem na marzec. Za te bilety zapłaciłam tylko 12 zł! Nawet jeśli ich nie wykorzystam, to nie będzie mi szkoda, że te pieniądze przepadły. Podsumowując wszustko, w styczniu jadę do Białegostoku, w lutym do Łodzi, na przełomie lutego i marca do Tallina i w marcu do Lublina. Jeszcze warto przemyśleć nocleg w tych miejscach, bo nie jestem pewna, czy w każdym z tych miast dam radę sama błąkać się bez snu przez 2-3 doby. Może jeszcze znajdę coś niedrogiego, hostel itp. Czekam aż uda mi się kupić bilety do Wiednia albo Berlina, ale na razie wszystkie kosztują więcej niż złotówkę.

sobota, 15 grudnia 2012

Zamenhof-Tago

Kiel mi skribis antaŭe, lastatempe mi aŭskultas iomete da esperantaj kantoj. Hazarde mi malkovris ĉe ViTubo rusa grupo el Irkutsk ĉe Siberio, ili havas nur kelkajn kantojn, ĉar ili antaŭnelonge komencis ludi kune. Ili nomiĝas Kostik Vento kaj "Ветер Осени" (=Vento de Aŭtuno"). Unua kanto estas esperanta versio de naskiĝtaga kanto de krokodilo Geĉjo el malnova sovieta filmeto por infanoj: Kanto de krokodilo Geĉjo. Kaj dua kanto estas eble eĉ pli interesa, ĝi nomiĝas "Vaga kanto". Teksto min tre mirigis, ĉar mi neniam antaŭe vidis mallongigon "as". Verŝajne ĝi signifas "estas", sed por mi tio estas tre nekutima metodo de skribado. Kanto aŭskulteblas ĉi tie: "Vaga kanto". Mi esperas, ke ili ludos plu kaj preparos sekvajn esperantajn kantojn, ĉar ilia muziko sonas tre bone kaj tre plaĉas al mi.
Hodiaŭ estas Zamenhof-Tago kaj aliaj geesperantistoj en Vroclavo festas kune en klubejo aŭ en kafejo, sed mi ne povas veni, ĉar mi laboras. Do bedaŭrinde mi devas festi sola. En pasinta jaro ni festis kune en kafejo, ekzemple ni ludis esperantan skrabloludon, kvankam mi tiam nur komencis lerni la lingvon kaj ne konis multe da vortoj:)

Feliĉan Zamenhofan Tagon al ĉiuj geesperantistoj en tuta mondo!:)
Jak pisałam wcześniej, ostatnio słucham trochę esperanckich piosenek. Przypadkiem odkryłam na Youtube rosyjski zespół z Irkucka na Syberii, mają tylko kilka piosenek, bo dopiero niedawno zaczęli grać razem. Nazywają się Kostik Vento i "Ветер Осени" (="Wiatr Jesieni"). Pierwsza piosenka to esperancka wersja urodzinowej piosenki krokodyla Gieni ze starej radzieckiej kreskówki dla dzieci: Piosenka krokodyla Gieni. A druga piosenka jest chyba nawet jeszcze bardziej interesująca, nazywa się "Vaga kanto" =("Tułacza piosenka"). Zdziwił mnie tekst, bo nigdy wcześniej nie widziałam skrótu "as" od czasownika "estas", czyli "jest". Piosenki można wysłuchać tutaj: "Vaga kanto". Mam nadzieję, że będą grali dalej i przygotują kolejne esperanckie piosenki, bo ich muzyka brzmi bardzo dobrze i bardzo mi się podoba.
Dzisiaj jest Dzień Zamenhofa (rocznica urodzin twórcy esperanta) i inni esperantyści świętują wspólnie w klubie albo w kawiarni, ale ja nie mogę przyjść, bo pracuję. Muszę więc niestety świętować sama. W tamtym roku świętowaliśmy wspólnie w kawiarni, np. graliśmy w esperanckie scrabble, chociaż ja dopiero zaczęłam uczyć się języka i znałam bardzo mało słów:)

Wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Zamenhofa dla wszystkich esperantystów z całego świata!:)

piątek, 14 grudnia 2012

"Mi ŝajnas tiom travidebla"

Mano preskaŭ min jam ne doloras, sed nun spino min doloras. De tempo al tempo mi sentas min kiel grumblema maljunulino:)
Nenio interesa okazas. Hodiaŭ mi vizitis Kristnaskan Foiron, kie estis belegaj sakoj el felto. Pro mia maldecidemo mi neniun aĉetis, ĉar mi ne scipovis elekti. Krom tio mi plu legas libron pri rusa sendependa muziko kaj ankaŭ alian libron pri teorio de literaturo, ĉar mi havos skriblaboron en sekva semajno.
Mi aŭskultas ankaŭ rusan muzikon kaj lastatempe iomete da esperantaj kantoj, bedaŭrinde estas malmulte ĉe ViTubo. Unu el la miaj plej ŝatataj estas "Superbazaro" de Martin Wiese. Mi lin ekkonis ĉi-jare dum SES en Slovakio. Iomete strange, ĉar tio estis ĉe bufedo en diskejo kaj tio certe ne estas bona loko por interparoli:) Kanto aŭskulteblas ĉi tie: "Superbazaro" kaj jen la teksto:
Estas vespero kaj mi vidas vin, mi vidas vin kaj nun
Mi ŝajnas tiom travidebla, ke mi hontas
Kaj vi rigardas min, demandas min, demandas min kaj nun
Vi min riproĉas, ke nenion mi rakontas

Sed vi venas al mi kvazaŭ estus mi superbazaro
Kion vi volas de mi? Kion vi volas de mi?
Mi ofertu ĝin tuj
Kaj vi prenas de mi kvazaŭ estus elekto de varoj
Kion vi volas de mi? Kion vi volas de mi?
Mi provizu vin tuj

Estas mateno kaj mi aŭdas vin, mi aŭdas vin
Kaj kion volus mi? Malfermi mian keston
Vi diras ke vi ne komprenas min, komprenas min kaj mi
Mi certe scias, ke postulas vi honeston

Sed vi venas al mi kvazaŭ estus mi superbazaro
Kion vi volas de mi? Kion vi volas de mi?
Mi ofertu ĝin tuj
Kaj vi prenas de mi kvazaŭ estus elekto de varoj
Kion vi volas de mi? Kion vi volas de mi?
Mi provizu vin tuj

Mi estas superbazaro

Ręka już mnie prawie nie boli, ale za to teraz boli mnie kręgosłup. Czasami czuję się jak stara zrzędliwa babcia:)
Nic ciekawego się nie dzieje. Dzisiaj odwiedziłam Jarmark Bożonarodzeniowy, gdzie mają piękne torebki z filcu. Z powodu mojego niezdecydowania żadnej nie kupiłam, bo nie potrafiłam wybrać. Oprócz tego dalej czytam książkę o rosyjskiej muzyce niezależnej oraz inną książkę o teorii literatury, bo mam kolokwium w przyszłym tygodniu.
Słucham też rosyjskiej muzyki i ostatnio trochę esperanckich piosenek, niestety mało ich na Youtube. Jedną z moich ulubionych jest "Superbazaro" (="Supermarket") Martina Wiesego. Poznałam go w tym roku podczas SES na Słowacji. Trochę dziwnie, bo poznaliśmy się przy barze na dyskotece, a to zdecydowanie nie jest dobre miejsce do rozmów:) Piosenki można posłuchać tutaj: "Superbazaro", a to moje niezgrabne dosłowne tłumaczenie:
Jest wieczór i widzę cię, widzę cię i teraz
Wydaję się być tak przeźroczysty/a, że się wstydzę
Ty patrzysz na mnie, pytasz mnie, pytasz mnie i teraz
I zarzucasz mi, że nic nie opowiadam

Ale przychodzisz do mnie jakbym był/a supermarketem
Czego chcesz ode mnie? Czego chcesz?
Zaoferuję* to natychmiast
I bierzesz ode mnie jakby był wybór towarów
Czego chcesz ode mnie? Czego chcesz?
Zaopatrzę* cię natychmiast

Jest poranek i słyszę cię, słyszę cię
A co ja bym chciał/a? Otworzyć moje pudełko**
Mówisz, że mnie nie rozumiesz, rozumiesz a ja
Wiem na pewno, że domagasz się uczciwości

Ale przychodzisz do mnie jakbym był/a supermarketem
Czego chcesz ode mnie? Czego chcesz?
Zaoferuję to natychmiast
I bierzesz ode mnie jakby był wybór towarów
Czego chcesz ode mnie? Czego chcesz?
Zaopatrzę cię natychmiast

Jestem supermarketem
*W oryginale jest to tryb rozkazujący 1 os. l. poj., który nie występuje w polszczyźnie, po polsku nie mogę sama sobie rozkazać, a po esperancku to możliwe:)
**Nie wiem, czy chodzi o pudełko, skrzynię czy pakę, w każdym razie o coś w rodzaju opakowania:)

wtorek, 11 grudnia 2012

"Mi ne ŝatas lundon"

Dimanĉe dum uzado de komputilo, mi spektis televidon iomete. Estis malnova pola komedio "Nie lubię poniedziałku" (="Mi ne ŝatas lundon"). Mi ĉefe okupiĝis pri komputilaj aferoj, mi ne sekvis fadenon de filmo. Mi tre ekmiris, kiam mi hazarde rimarkis, ke dum sceno ĉe fluĝaveno iu viro tenas "Heroldo de Esperanto". Mi ĝin tuj rekonis, ĉar mi dum lasta jaro kelkfoje ĝin vidis ĉe nia esperanta klubejo. Mi ekĝojis kaj revenis al komputilo. Sed mi ekmiris eĉ pli, kiam mi eĉ aŭdis Esperanton momenton poste! Tio estis eble unu aŭ du frazoj, iu esperantisto bonveniĝis italon eble ankaŭ ĉe fluĝaveno aŭ en iu alia loko. Min tute surprizis, ke mi ekaŭdis Esperanton en pola televido. Kompreneble tio estis nur unu frazo kaj plimulto da homoj eĉ ĝin ne rimarkis aŭ pensis, ke tio estis itala. Sed mi ekĝojis, ke mi komprenas. Mi denove devas iam spekti tiun komedion, ĉar mi neniam antaŭe ĝin vidis. Kaj tiam mi penos pli precize serĉi esperantajn detalojn.
W niedzielę siedziałam przy komputerze, a w tle grał włączony telewizor. Leciała stara polska komedia "Nie lubię poniedziałku". Głównie zajmowałam się komputerem, nie śledziłam fabuły filmu. Bardzo się zdziwiłam, kiedy przypadkiem zauważyłam, że w czasie sceny na lotnisku jakiś mężczyzna trzyma esperancką gazetę "Heroldo de Esperanto". Od razu ją poznałam, bo w ciągu ostatniego roku kilkakrotnie widziałam ją w naszym esperanckim klubie. Ucieszyłam się i wróciłam do komputera. Ale zdziwiłam się jeszcze bardziej, kiedy moment później usłyszałam esperanto! To było tylko jedno czy dwa zdania, jakiś esperantysta powitał Włocha chyba też na lotnisku albo w jakimś innym miejscu. Zupełnie zaskoczyło mnie, że usłyszałam esperanto w polskiej telewizji. Oczywiście to tylko jedno zdanie i większość ludzi pewnie nawet go nie zauważyła albo myślała, że to po włosku. Ale ja się ucieszyłam, że to rozumiem. Muszę kiedyś jeszcze raz obejrzeć tę komedię, bo nigdy wcześniej jej nie widziałam. I postaram się wtedy dokładniej szukać esperanckich szczegółów.

poniedziałek, 10 grudnia 2012

Ĉipaj biletoj

Bedaŭrinde mi miskaptis trajnon kaj mi devis telefoni al estrino, ke mi ne venos hodiaŭ al laborejo. Mi atendis preskaŭ du horoj ĉe stacidomo kaj sekva trajno malfruiĝis, ĉar ni haltiĝis kelkfoje dumvoje. Se tiu unua malfruiĝus, mi ĝin kaptus kaj povus normale labori. Polaj fervojoj skribis al mi, ke ili redonos al mi monon, preskaŭ 100 zlotojn. Tio ne estas ĉio, kion mi elspezis, ĉar ili resendis al mi aŭtobusan bileton. Sed eĉ tio min ĝojigas, ĉar mi pensis, ke ili nenion redonos al mi.
Alia firmao aldonis hodiaŭ ĉe ilia paĝaro multe da pli ĉipaj biletoj kaj mi aĉetis ekzemple kontraŭ 2 zlotoj biletojn Vroclavo-Varsovio kaj Vroclavo-Lodzo (pole Łódź="boato"). Kontraŭ 6 zlotoj mi aĉetis bileton Varsovio-Bjalistoko. Do espereble mi vizitos Bjalistokon fine de januaro kaj Lodzon en februaro. Mi pensas nun, ĉu ankoraŭ aliajn biletojn ne aĉeti, sed mi timas, ke mi ne havos tiom da libertempo.
Niestety spóźniłam się na pociąg i musiałam zadzwonić do szefowej, że dzisiaj nie przyjdę do pracy. Czekałam prawie 2 godziny na dworcu i kolejny pociąg przyjechał opóźniony, bo kilkakrotnie zatrzymywaliśmy się w szczerym polu. Jeśli ten pierwszy by się spóźnił, zdążyłabym na niego i mogłabym iść normalnie do pracy.
PKP napisało do mnie, że oddadzą mi pieniądze, prawie 100 zł. To nie wszystko, co wydałam, bo odesłali mi bilet autobusowy. Ale nawet to mnie cieszy, bo myślałam, że nic mi nie zwrócą.
Inna firma dodała dzisiaj na swojej stronie internetowej dużo tanich biletów i kupiłam np. za 2 zł bilet Wrocław-Warszawa i Wrocław-Łódź. Za 6 zł kupiłam bilet Warszawa-Białystok. Jeśli wszystko dobrze pójdzie, Białystok odwiedzę pod koniec stycznia, a Łódź w lutym. Myślę teraz, czy nie kupić jeszcze innych biletów, ale boję się, że nie będę miała tyle wolnego.

piątek, 7 grudnia 2012

Malsingarda uzado de trancxilo

Pro mia malsingardeco en mia mano nun estas trueto. Mi preparis hodiaux tagmangxon (fisxon) kaj mi misuzis trancxilon. Bonsxance tio estas dekstra mano, cxar mi estas maldekstramanulino. Mano min doloras, estas jam nur iomete da sango, sed je komenco estis multe, mi eksentis tre malforte kaj mi preskaux svenis. Nun mi preskaux nenion povas fari per tiu mano, certe mi ne povas porti pezajn ajxojn. Hodiaux mi uzis x-sistemon por skribado, sed ne pro mano - mi uzas komputilon de mia frato kaj li ne havas esperantajn literojn. Eble poste mi tion reskribos.
Z powodu mojej nieostrożności w mojej ręce jest teraz mała dziura. Robiłam dzisiaj obiad (rybę) i niechcący wbiłam sobie nóż. Na szczęście to prawa ręka, bo jestem leworęczna. Dłoń mnie boli, jest już tylko trochę krwi, ale na początku było sporo, poczułam się bardzo słabo i prawie zemdlałam. Teraz prawie nic nie mogę robić tą ręką, zwłaszcza nosić ciężkich rzeczy. Dzisiaj w esperanckiej wersji użyłam x-systemu do zapisu, ale nie ze względu na rękę, tylko dlatego że korzystam z komputera brata, na którym nie mam esperanckich liter. Może później to przepiszę.

czwartek, 6 grudnia 2012

Finfine hejmen

Post duonhoro mi veturas al stacidomo, ĉar hodiaŭ mi revenas hejmen. Mi ne estis tie eble ekde monato. Kutime mi vizitas hejmon ĉiu semajnfine aŭ almenaŭ unu foje dum du semajnoj. Sed lastatempe mi veturis al Ĉeĥio, preparis referaton aŭ laboris kaj mi ne povis reveni. Por malpuraj lavaĵoj ne sufiĉis eĉ mia dorsosakego, do mi devis preni duan dorsosakon. Frato skribis al mi, ke polaj fervojoj sendis al mi leteron, do verŝajne hodiaŭ mi ekscios, ĉu ili akceptis mian reklamacion kaj ĉu ili redonos monon al mi. Se ne, mi skribos sekvan reklamacion:) Mi aĉetis biletojn ĝis Talino por marto kaj mi bezonas monon por tiu vojaĝo. Amikoj jam estis tie kaj mi aŭdis pri estonaj prezoj.
Za pół godziny jadę na dworzec, bo wracam dzisiaj do domu. Nie było mnie tam chyba z miesiąc. Zwykle odwiedzam dom co tydzień lub dwa. Ale ostatnio jechałam do Czech, przygotowywałam referat albo pracowałam i nie mogłam wrócić. Na brudne ciuchy, pościel i ręczniki nie wystarczył nawet mój ogromny plecak, musiałam wziąć drugi. Brat napisał, że PKP przysłało do mnie list, więc dzisiaj dowiem się prawdopodobnie, czy uznali moją reklację i czy oddadzą mi pieniądze. Jeśli nie, napiszę nową reklamację:) Kupiłam bilety do Talina na marzec i potrzebuję pieniędzy na tę podróż. Znajomi już tam byli i słyszałam o estońskich cenach.

wtorek, 4 grudnia 2012

Terura referato, sango kaj senpaga reklamo

Finfine jam estas post referato, kiu min tiel timigis. Bedaŭrinde mi ne ĉion diris kaj mi devos fini en sekva semajno. Estis terure, mi malamas prelegi, des pli kiam temo min ne interesas kaj mi scias, ke neniu min aŭskultas. Se mi ŝatas temon, mi ankaŭ nervoziĝas, sed almenaŭ scias pli malpli pri kio mi parolas. Kaj hodiaŭ mi ne povis eĉ elparoli bone skribitajn vortojn! Eble mi pli bone prepariĝos por sekva semajno.
Mi rimarkis signon de l' espero. Kiam mi vizitis hodiaŭ lecionojn kaj pensis pri antaŭa semajno, kiam mi ne povis vekiĝi kaj veni, mi mem min ne komprenis kaj ne sciis, kial mi ne venis pasintsemajne. Laŭ mi tio povas esti bona signo, ke mi revenas al normala vivo. Ĝis fino de semestro mi ne povas ne ĉeesti lecionojn, do mi vere devas nun singardi.
Hieraŭ en laborejo okazis malbonŝanca akcidento. Iu infano puŝis malgrandan knabo, kiu falis sur la elstara plato. De lia nazo ŝprucis sango. Mi ektimis kaj ekkuris serĉi drogŝrankon (eble sukurŝrankon? temas pri ejo por medikaj bezonaĵoj). Bedaŭrinde ĝi estis preskaŭ malplena. Bonŝance akcidento nur komence aspektis tiel serioze kaj instruistinoj mem iel helpis al knabo.
Alia afero estas surprizo de nekonata al mi homo, kiu reklamis mian alian blogon ĉe lia paĝaro. Li donis ligilon al mia malnova skribaĵo pri ekskurso al kastelo, ĉar lia paĝaro estas pri tiu kastelo. Dank' al tio eble mi gajnos kelkajn novajn legantojn:)
W końcu już po referacie, który mnie tak przerażał. Niestety nie wszystko zdążyłam powiedzieć i będę musiała dokończyć w przyszłym tygodniu. Było strasznie, nienawidzę przemawiać, tym bardziej kiedy temat mnie nie interesuje i wiem, że nikt mnie nie słucha. Jeśli lubię temat, to też się denerwuję, ale chociaż wiem mniej więcej, o czym mówię. A dzisiaj nie mogłam nawet poprawnie przeczytać, co miałam napisane na kartce! Może lepiej się przygotuję na przyszły tydzień.
Zauważyłam znak nadziei. Kiedy byłam dzisiaj na zajęciach i myślałam o zeszłym tygodniu, w którym nie byłam w stanie wstać i przyjść na uczelnię, sama nie mogłam zrozumieć, dlaczego nie przyszłam w tamtym tygodniu. Według mnie może to być oznaka, że wracam do normalnego życia. Do końca semestru nie mogę już mieć żadnych nieobecności, więc naprawdę muszę się pilnować.
Wczoraj w pracy był nieszczęśliwy wypadek. Jakieś dziecko popchnęło małego chłopca, który uderzył się w wystający blat. Z jego nosa trysnęła krew. Wystraszyłam się i pobiegłam szukać apteczki. Niestety była prawie pusta. Na szczęście wypadek tylko na początku wyglądał tak poważnie i nauczycielki same jakoś pomogły chłopcu.
Inna sprawa to niespodzianka, jaką sprawił mi zupełnie nieznajomy człowiek, który zareklamował mój inny blog na swojej stronie. Podał link do mojej starej notki o wycieczce na zamek, bo jego strona dotyczy właśnie tego zamku. Dzięki temu może zyskam kilku nowych czytelników:)

niedziela, 2 grudnia 2012

Borso de libroj, tro multe da mono kaj denove stulta referato

Tuta semajnfino mi laboras kaj vizitas borso de libroj. Mi eĉ aĉetis libron de Konstanty Usenko pri sovieta kaj rusa sendependa muziko (punko kaj roko), hazarde kun aŭtografo de aŭtoro. Mi jam preskaŭ finis legi ĝin, ĉar mi antaŭe prunteprenis ĝin de mia amikino. Eble mi iam skribos ion plu pri ĝi, ĉar ĝi estas vere interesa kaj mi malkovros dank' al ĝi multe da novaj muzikgrupoj.
En laborejo nenio ŝanĝiĝas. Hieraŭ mi ricevis informon pri mia ĉi-monata salajro, sed eble estas ia miskalkulo, ĉar verŝajne mi gajnis tro multe. Dufoje aliaj knabinoj min anstataŭgis, kiam mi veturis al Ĉeĥio. Eble hodiaŭ mi klarigos situacion.
Kiel mi fartas? Nek bone, nek malbone. Jam mi komencis ion fari kaj mi vekiĝas je pli normalaj horoj, sed tamen stranga senforteco kaj malemo restis. Mi ne scias, ĉu fonto de tiuj sentoj estas en mia korpo aŭ en mia psiko. Aŭ eble nur tiu stulta referato estas kialo, ĉar kiam mi pensas pri ĝi, mi sentas, ke mi volonte faros ion ajn krom ĝi. Ke mi povus fari alĝustigo kaj korekto, ke mi povus serĉi materialojn por mia magistra skriblaboro. Sed mi ne povas, ĉar mi devas okupiĝi pri sensenca referato, kiu mi eĉ ne volas prezenti, ili devigas min fari tion.
Cały weekend pracuję i odwiedzam targi książki. Kupiłam nawet książkę Konstantego Usenki o radzieckiej i rosyjskiej muzyce niezależnej (punku i rocku), przypadkowo z autografem autora. Prawie skończyłam już ją czytać, bo wcześniej pożyczyłam ją od koleżanki. Może kiedyś napiszę o niej coś więcej, ponieważ jest naprawdę ciekawa i odkryłam dzięki niej dużo nowych zespołów.
W pracy nic się nie zmienia. Wczoraj dostałam informację o mojej wypłacie w tym miesiącu, ale jest chyba jakiś błąd, bo prawdopodobnie zarobiłam za dużo. Dwa razy zastępowały mnie inne dziewczyny, kiedy jechałam do Czech. Może dzisiaj wyjaśnię sytuację.
Jak się czuję? Ani dobrze, ani niedobrze. Zaczęłam już coś robić i budzę się o normalniejszych porach, ale dziwne uczucie bezsilności i niechęci pozostało. Nie wiem, czy źródło tych uczuć jest w moim ciele czy w mojej psychice. Albo może tylko ten głupi referat jest powodem, bo kiedy o nim myślę, czuję, że chętnie zrobiłabym cokolwiek innego oprócz niego. Że mogłabym zrobić adiustację i korektę, że mogłabym szukać materiałów do mojej magisterki. Ale nie mogę, bo muszę zajmować się tym bezsensownym referatem, którego nawet nie chcę wygłaszać, zmuszają mnie do tego.

piątek, 30 listopada 2012

Knabineto kaj rusaj baletistoj

En laborejo mi havis hieraŭ tre agrablan momenton. Venis gepatroj kun kelkjara filino kaj volis pruntepreni skribilon. Mi donis ĝin al ili kaj preskaŭ forgesis pri ili, ĉar mi havis samtempe problemon kun alia virino. Mi jam finis laboron kaj komencis ŝlosi pordojn. Tiumomente revenis familio por redoni skribilon. Kaj tiu malgranda knabineto diris, ke ŝi havas aŭtografojn de rusajn baletistoj kaj ŝi montris al mi. Tio estis tiel agrabla, ĉar kutime vizitantoj estas neŭtralaj aŭ kverelemaj. Ili malofte parolas kun ni, kutime pri vetero aŭ pri spektakloj, de tempo al tempo iu ŝercas. Lastatempe estis kelkajn malagrablajn situaciojn en laborejo, sed dank' al ĝoja knabineto kun rusaj aŭtografoj mi tuj forgesis pri ĉiuj malagrablaĵoj. Certe ŝi eĉ ne scipovas legi, kion ili skribis por ŝi, sed ŝi estis vere feliĉa. Tio estas unu el miaj la plej bonajn memoraĵoj kunigitaj kun laboro.

W pracy miałam wczoraj bardzo miły moment. Przyszli rodzice z kilkuletnią dziewczynką i chcieli pożyczyć długopis. Dałam im go i prawie o nich zapomniałam, bo miałam w tym czasie problem z inną kobietą. Skończyłam już pracę i zaczęłam zamykać drzwi. W tej chwili wróciła rodzina, żeby oddać długopis. A ta mała dziewczynka powiedziała, że ma autografy rosyjskich tancerzy baletowych i pokazała mi je. To było bardzo miłe, bo zwykle odwiedzają nas ludzie neutralni lub kłótliwi. Rzadko z nami rozmawiają, zwykle o pogodzie lub o spektaklach, czasem ktoś pożartuje. Ostatnio było w pracy kilka niemiłych sytuacji, ale dzięki radosnej dziewczynce z rosyjskimi autografami od razu zapomniałam o wszystkich nieprzyjemnościach. Ona pewnie nawet nie umie przeczytać, co jej napisali, ale była naprawdę szczęśliwa. To jedno z moich najlepszych wspomnień związanych z pracą.

wtorek, 27 listopada 2012

Damne!

Damne! Hodiaŭ mi ne povis vekiĝi kaj iri al lecionoj. Mi sentis min iomete malbone, sed ne tiel. Krom referato estas problemo kun malĉeestoj. Mi povas ne esti nur 2 foje, kaj hodiaŭ estis jam 3 fojo. Eble mi povos tion iel refari poste, sed mi timas, ke tio povas denove okazi. Mi preskaŭ nenion faras kaj mi estas same laca kiel en pasinta jaro, kiam mi havis vere pli multe da okupoj. Espereble tio estas nun aŭtuna manko de forto, ĉar ne eblas tiel vivi. Jam atendas tiom da aferoj kaj mi nenion emas fari. Ĉion mi prokrastas aŭ entute ne faras. Tio kolerigas min kaj mi kulpiĝas. Samtempe mi ne povas min devigi por ŝanĝi tion, mi ne havas bonajn argumentojn. Studado jam ne interesas min, kiel je komenco. Mi ĉeestas lecionoj, ĉar mi devas kaj mi ne volas disrevigi miajn gepatrojn. Ankoraŭ ne havante vizion de mia futuro, mi timas denove rezigni je studado.
Cholera! Nie mogłam się dzisiaj obudzić i iść na zajęcia. Czułam się trochę źle, ale nie aż tak. Oprócz referatu problemem są nieobecności. Mogę nie być tylko 2 razy, a dzisiaj był już 3. Może będę mogła to odrobić później, ale boję się, że to może znowu się stać. Prawie nic nie robię, a jestem tak samo zmęczona jak w zeszłym roku, kiedy miałam o wiele więcej zajęć. Mam nadzieję, że to tylko jesienny brak sił, bo nie można tak żyć. Już czeka tyle spraw, a ja nie mogę się do tego zabrać. Wszystko odkładam na później albo nie robię wcale. To mnie złości i obwiniam się. Jednocześnie nie mogę się zmusić, żeby to zmienić, nie mam dobrych argumentów. Studiowanie nie interesuje mnie już tak, jak na początku. Uczestniczę w zajęciach, bo muszę i nie chcę rozczarować rodziców. Nie mając jeszcze wizji swojej przyszłości, boję się znowu rezygnować ze studiów.

poniedziałek, 26 listopada 2012

Pigreco

Pigreco estas unu el miaj plej grandaj problemoj. Mi tre ne ŝatas fari ion, kio ne plaĉas al mi kaj mi ne sentas, ke mia laboro ne estas bezonata kaj plena je senco. Ekzemple mi dum semajnfino devis prepari referaton pri pola lingvo. Sed mi tiel ne volis, ke mi ankoraŭ ne finis. Mi faris nur duonon kaj morgaŭ mi devas ĝin prezenti. Tiuj lecionoj estas iomete sensencaj laŭ mi, espereble sufiĉos tion, kion mi faris. Se ne, mi diros, ke mi finos en sekva semajno. Ankoraŭ kelkaj aliaj personoj ankaŭ havas referatojn, do eble ne sufiĉos tempon por mia.
Alia afero, ke mi de tempo al tempo pigras eĉ se temas pri agrablaj aferoj. Ekzemple sabate estis koncerto kaj mi pensis, ke mi partoprenos. Sed sidante kaj skribante referaton mi decidis resti hejme (kompreneble ne por fini laboron, ĉar mi jam havis tro, sed mi simple ne volis eliri). Bone, ke mi almenaŭ hodiaŭ ĉeestis spektaklon.
Lenistwo jest jednym z moich największych problemów. Nie lubię robić czegoś, co mi się nie podoba i czuję, że moja praca jest niepotrzebna i bezsensowna. Np. w trakcie weekendu miałam przygotować referat o języku polskim. Ale tak mi się nie chciało, że jeszcze nie skończyłam. Zrobiłam tylko połowę, a jutro muszę go zaprezentować. Te zajęcia są trochę bezsensowne według mnie, mam nadzieję, że wystarczy to, co zrobiłam. Jeśli nie, powiem, że dokończę w przyszłym tygodniu. Jeszcze parę osób ma referaty, więc może nie wystarczy czasu na mój.
Inna sprawa, że od czasu do czasu lenię się nawet jeśli chodzi o przyjemności. Np. w sobotę był koncert i myślałam, że pójdę. Ale siedząc i pisząc referat, zdecydowałam zostać w domu (oczywiście nie po to, żeby dokończyć pracę, bo miałam już dość, ale po prostu nie chciało mi się wychodzić). Dobrze, że chociaż dzisiaj poszłam na spektakl.

środa, 21 listopada 2012

Skarlata rozo

Bone, ke hodiaŭ mi komencis lecionojn je 12:00, do mi venkis matenan batalon kaj ĉeestis prelegon. Antaŭ prelego mi ricevis bongustan donacon el Vilno. Poste mi ne laboris, sed tamen mi vizitis laborejon por partopreni spektaklon kaj por festi naskiĝtagon de kunlaborantino. Mi aĉetis por ŝi skarlatan rozon (en unu el kantoj de spektaklo aktoro kantas pri miliono de skarlataj rozoj). Ŝi bakis por ĉiuj kukon.
Mi longe ne estis hejme. Malpuraj vestaĵoj atendas lavmaŝinon. Verŝajne ĉi semajne mi ankaŭ ne vizitos hejmon, ĉar mi volontulos ĉe festivalo de filmoj. Eble mi ion elpensos.
Dobrze, że dzisiaj miałam zajęcia na 12:00, więc wygrałam poranną bitwę i przyszłam na wykład. Przed wykładem dostałam smaczny prezent z Wilna. Później nie pracowałam, ale odwiedziłam jednak pracę, żeby zobaczyć spektakl i świętować urodziny koleżanki z pracy. Kupiłam dla niej szkarłatną różę (w jednej z piosenek spektaklu aktor śpiewa o milionie szkarłatnych róż). Ona upiekła dla wszystkich ciasto.
Długo nie byłam w domu. Brudne ubrania czekają na pralkę. Prawdopodobnie w tym tygodniu też go nie odwiedzę, bo zgłosiłam się na wolontariat na festiwalu filmów. Może coś wymyślę.

wtorek, 20 listopada 2012

Matena batalo

Studado jam tedas min. Lecionoj kaj prelegoj kutime ne estas interesaj kaj utilaj. Mi preskaŭ ĉiam matene devas batali kun mi mem por vekiĝi kaj iri al universitato. Hodiaŭ mi preskaŭ venkis, ĉar mi vizitis ĉiujn lecionojn krom unua je 8:30 (mi jam vizitis ĝin en pasinta jaro). Dum pasintaj jaroj mi povis diri al mi mem, ke mi almenaŭ renkontiĝos kun amikoj. Sed nun mi ne konas homoj el miaj grupoj kaj mi restas sola. Mi havas pli multe da tempo por legi librojn, sed tamen mi sentas min iomete strange inter novaj gekunstudentoj.
Se temas pri mia psika stato, mi plu balancadas ĉe rando. Ekzemple hieraŭ mi aŭdis matene en laborejo tre ridindan historion kaj revenante hejmen mi plu ridetis surstrate. Eĉ hodiaŭ, kiam mi tion historion imagas, mi plu ridetas. Sed poste vespere mi estis trista sen klara kialo. Tiu balancado jam lacigas min. Mi sopiras al ekvilibro.
Studiowanie już mnie nudzi. Zajęcia i wykłady zwykle nie są interesujące i przydatne. Prawie zawsze rano muszę staczać walkę sama ze sobą, żeby wstać i iść na uczelnię. Dzisiaj prawie wygrałam, bo byłam na wszystkich zajęciach prócz tych pierwszych o 8:30 (chodziłam na nie już w zeszłym roku). W ubiegłych latach mogłam sobie powiedzieć, że chociaż spotkam się ze znajomymi. Ale teraz nie znam ludzi z moich grup i zostaję sama. Mam więcej czasu na czytanie książek, ale czuję się jednak trochę dziwnie między tymi nowymi ludźmi z roku.
Jeśli chodzi o mój stan psychiczny, dalej balansuję na krawędzi. Np. wczoraj usłyszałam rano w pracy bardzo śmieszną historię i wracając do domu śmiałam się sama do siebie na ulicy. Nawet dzisiaj, kiedy sobie tę historię wyobrażam, dalej się uśmiecham. Ale później wieczorem byłam smutna bez wyraźnego powodu. To balansowanie już mnie męczy. Tęsknię za równowagą.

niedziela, 18 listopada 2012

Olomouc

Tri tagoj mi estis en ĉeĥa Olomouc. Urbo plaĉas al mi. Ĝi estas tre bela, mi ŝatis promeni laŭ malnovaj stratetoj. En trankvilo mi povis ripozi iomete, ne plu pensi pri atendantaj problemoj. Kun amikinoj ni multe ŝercis kaj pasigis agrablan tempon. Eĉ trajnoj estis sufiĉe mojosaj, nur unu en Pollando malfruiĝis, sed ni tamen kaptis sekvan, do ĉio estis en ordo. En Olomouc mi trovis unu esperantan nomon:
Hodiaŭ kaj morgaŭ mi iras al laborejo, mi havis longan paŭzon, preskaŭ du semajnoj. Mi devis ankaŭ skribi ion por lekciono ĉe universitato, sed mi ne havas libron, do mi devas ion elpensi.
Trzy dni byłam w czeskim Ołomuńcu. Miasto podoba mi się. Jest bardzo ładne, lubiłam spacerować wzdłuż starych uliczek. W spokoju mogłam trochę odpocząć, nie myśleć o czekających problemach. Z przyjaciółkami dużo żartowałyśmy i miło spędziłyśmy czas. Nawet pociągi były dość fajne, tylko jeden w Polsce się spóźnił, ale i tak złapałyśmy kolejny, więc wszystko było w porządku.
Dzisiaj i jutro idę do pracy, miałam długą przerwę, prawie dwa tygodnie. Muszę też napisać coś na zajęcia na uniwersytecie, ale nie mam książki, więc muszę coś wymyślić.

środa, 14 listopada 2012

Al Ĉeĥio!

Matene mi forveturas al Ĉeĥio por viziti amikinon. Ŝi nun studas tie. Espereble mi revenos sabate, se mi denove ne havos aventuroj kun polaj trajnoj. Fritita fromaĝo kaj kofolao atendas min. Ĝis!

Rano wyjeżdżam do Czech, by odwiedzić koleżankę. Ona tam teraz studiuje. Mam nadzieję, że wrócę w sobotę, jeśli nie będę miała znowu przygód z polskimi pociągami. Smażony ser i kofola czekają na mnie. Na razie!

niedziela, 11 listopada 2012

100 km dum 9 horoj

Ĉeĥion mi ne vizitis, ni restis en Pollando, sed estis bone kaj amuze. Reen ni veturis 9 horoj! (kaj tio estas nur iomete pli ol 100 km) kaj dumvoje nia ŝoforo kelkfoje nin suprizis. Historio estas longa kaj mi nun estas tre laca kaj dormema, ĉar mi preskaŭ tutan nokton ne dormis. Bonege, ke mi povis renkontiĝi kun amikino el Anglio. Kaj mi povis denove eksenti skoltan etoson, ĉar en loko kie ni dormis estis multe da skoltoj.
Czech nie odwiedziłam, zostaliśmy w Polsce, ale było fajnie i ciekawie. Z powrotem jechaliśmy 9 godzin! (a to było tylko trochę ponad 100 km) i po drodze nasz kierowca kilkakrotnie nas zaskoczył. Opowieść jest długa, a jestem bardzo zmęczona i śpiąca, bo prawie całą noc nie spałam. Wspaniale, że mogłam spotkać się z przyjaciółką z Anglii. I że mogłam znowu poczuć harcerski klimat, bo w miejscu naszego noclegu było wielu harcerzy.

piątek, 9 listopada 2012

Blusa koncerto

Kvankam mi hieraŭ ne laboris, mi vizitis mian laborejon kaj partoprenis blusan koncerton. Mi ne konis antaŭe tiun grupon, sed ili ludis sufiĉe mojose. Poste estis dua koncerto, sed min kaptis kapdoloro kaj mi eliris.
Morgaŭ verŝajne mi veturos al dutagan ekskurso kun amikoj. Mi ilin ne vidis ekde eble 2-3 jaroj, ĉar ili loĝas en Anglio. Ni eble vizitos Ĉeĥion. Mi esperas, ke trajnoj ne malfruiĝos kiel lastatempe ĝis Varsovio:)
Mi aliĝis kiel volontulino al festivalo de filmoj pri vojaĝoj. Ĝi okazos semajnfine post du semajnoj.
Ĵus mi eksciis, ke nefroj de mia hundo malbone funkcias. Mi ne konas detalojn. Li devas preni antibiotikon kaj ŝanĝi furaĝon.
Chociaż wczoraj nie pracowałam, odwiedziłam miejsce pracy i wzięłam udział w koncercie bluesowym. Wcześniej nie znałam tego zespołu, ale grali całkiem fajnie. Później był drugi koncert, ale złapał mnie ból głowy i wyszłam.
Jutro prawdopodobnie jadę na dwudniową wycieczkę z przyjaciółmi. Może odwiedzimy Czechy. Mam nadzieję, że pociągi nie spóźnią się jak ostatnio do Warszawy:)
Zgłosiłam się jako wolontariuszka na festiwal filmów podróżniczych. Odbędzie się on w weekend za 2 tygodnie.
Właśnie się dowiedziałam, że mój pies ma niewydolność nerek. Nie znam szczegółów. Musi brać antybiotyk i zmienić karmę.

wtorek, 6 listopada 2012

Malsano de mia hundo

Dum lastaj tagoj mi iomete pigris kaj nenion skribis ĉi tie. Dua kialo krom pigreco estas tohuvabohuo en mia kapo, ĉar mi denove havas multe da strangaj pensoj. Mi volas ripozi kaj reakiri psikan ekvilibron. Pro tio mi malpli ofte laboras en tiu ĉi monato. Povus helpi longa, malproksima vojaĝo. Sed aliflanke tio estus nur fuĝo de problemoj. Mi devas resti ĉi tie kaj iel solvi ĉiujn malfacilajn situaciojn.
Mia patrino jam ne plu estas en malsanulejo, hieraŭ ŝi revenis al laborejo. Sed mia hundo estas serioze malsana. Frato vizitis kun li veterinaron. Oni ankoraŭ ne scias, kio okazas kun li. Eble tio estas hepato. Verŝajne li havas ankaŭ tumoro de lieno. Li havas ŝvelitan ventron kaj li ofte anhelas sen videbla kialo. Mi timas, ĉu li resaniĝos. Mi tre, tre lin amas. Kaj mi eĉ ne povas imagi, ke li ne plu vivos. Li ĉiam bonvenas min, kiam mi revenas hejmen. Mi esperas, ke medikamentoj helpos kaj li ankoraŭ multaj jaroj vivos kun ni. Hundo estas nia familiano.
Miałam lenia przez ostatnie kilka dni i nic tutaj nie napisałam. Drugą przyczyną prócz lenistwa jest zamęt w mojej głowie, bo znowu mam dużo dziwnych myśli. Chcę odpocząć i odzyskać psychiczną równowagę. Z tego powodu mniej pracuję w tym miesiącu. Mogłaby pomóc długa, daleka podróż. Ale z drugiej strony byłoby to tylko ucieczką od problemów. Muszę zostać na miejscu i jakoś rozwiązać wszystkie trudne sytuacje.
Moja mama już wyszła ze szpitala, wczoraj wróciła do pracy. Ale mój pies jest poważnie chory. Brat był z nim u weterynarza. Jeszcze nie wiadomo, co się z nim dzieje. Może to wątroba. Prawdopodobnie ma też guza na śledzionie. Ma spuchnięty brzuch i często dyszy bez widocznego powodu. Boję się, czy wyzdrowieje. Bardzo, bardzo go kocham. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić, że nie żyje. Zawsze wita mnie, gdy wracam do domu. Mam nadzieję, że leki pomogą i będzie żył z nami jeszcze długie lata. Pies jest członkiem naszej rodziny.

środa, 31 października 2012

Per Minsko!:)

Tamen mi ne estas nun en Vilno, ĉar mia trajno malfruiĝis kaj mi ne kaptis aŭtobuson ĝis Vilno. Bedaŭrinde mi decidis reveni Vroclaven. Mi estas tre, tre laca. Ŝajnas al mi, ke stacio Varsovio Okcidenta estas iel malbonŝanca al mi. Mi jam duan fojon havas aventurojn ĉi tie. Interesa estis propono de sinjoro en informejo. Li diris, ke mi povas veturi ĝis Vilno per Minsko (en Belorusio), nur post momento li ekkomprenis, ke por tio mi bezonus belorusan vizon. Kompreneble, mi ĉiam havas kun mi belorusan vizon. Ankaŭ rusan, usonan, ĉinan kaj taĝikan.
Do mi dum 24 horoj traveturis preskaŭ tutan Pollandon, mi estis en Katowice, Zabrze, Kraków, Kielce, Skarżysko-Kamienna, Radom kaj finfine Varsovio. Revenante mi trapasis Łódź kaj Kalisz. Sed mia vojaĝo havis nenian sencon, do mi skribis reklamacion al pola trajnfirmao. Mi esperas, ke ili redonos al mi monon.
Nie jestem jednak w Wilnie, bo mój pociąg się spóźnił i nie złapałam autobusu do Wilna. Niestety zdecydowałam się wrócić do Wrocławia. Jestem bardzo, bardzo zmęczona. Wydaje mi się, że stacja Warszawa Zachodnie jest dla mnie w jakiś sposób pechowa. Już drugi raz mam tutaj przygody. Interesująca była propozycja pana z informacji kolejowej. Powiedział, że mogę jechać do Wilna przez Mińsk (na Białorusi), dopiero po chwili zorientował się, że to tego potrzebowałabym wizy. Oczywiście, zawsze mam przy sobie białoruską wizę. Również rosyjską, amerykańską, chińską i tadżycką.
W ciągu 24 godzin przejechałam prawie całą Polskę, byłam w Katowicach, Zabrzu, Krakowie, Kielcach, Skarżysku-Kamiennej, Radomiu i wreszcie Warszawie. Wracając mijałam Łódź i Kalisz. Ale moja podróż nie miała żadnego sensu, więc napisałam reklamację do PKP. Mam nadzieję, że zwrócą mi pieniądze.

wtorek, 30 października 2012

Ĝis Vilno!:)

Post ĉirkaŭ du horoj mi veturos ĝis Vilno. Komence per trajno, poste tutan nokton mi devas atendi en Versovio kaj je la 6 horo matene mi havos aŭtobuson ĝis litova ĉefurbo. Mi volas veturi tien, sed samtempe mi iomete timas, ĉar mi ankoraŭ neniam sola vojaĝis tiel malproksime. Ĉiam estis iaj amikoj kun mi. Dua problemo estas mono, certe mi multe elspezos. Mi preferus ŝpari monon. Verŝajne mi ne havos interreton. Mi planas reveni 4-an de novembro. Iki pasimatymo!:)
Za około dwie godziny pojadę do Wilna. Początkowo pociągiem, później całą noc muszę czekać w Warszawie i o 6 rano będę miała autobus do litewskiej stolicy. Chcę tam jechać, ale jednocześnie trochę się boję, bo jeszcze nigdy nie podróżowałam sama tak daleko. Zawsze byli ze mną przyjaciele. Drugi problem to pieniądze, pewnie dużo wydam. Wolałabym oszczędzić trochę. Prawdopodobnie nie będę miała internetu. Planują wrócić 4 listopada. Iki pasimatymo!:)

sobota, 27 października 2012

Unua oktobra neĝo

Nokte post laboro mi promenis tra la urbo, kiam komencis neĝi. Neĝas ankaŭ nun, sed stratoj plu estas nigraj, ĉar preskaŭ ĉio tuj degelas. Restas nur maldika blanka tavoleto sur tegmentoj kaj aŭtomobiloj.
En laborejo estis ĝis ia momento sufiĉe agrable kaj kviete, ĉar mi ne devis multe fari. Sed dum lasta koncerto mi devis iri supren kaj filino de estrino min tre kolerigis. Ĉiuj malamas ŝin, unu kunlaborantino eĉ elpensis kaŝnomon por ŝi - Foceno. Do, Foceno hieraŭ pensis, ke mi estas ŝia sklavino kaj ŝi povas ordoni al mi ĉion, kion ŝi volas. Ŝi kaj ŝia patrino tiel detruis antaŭan mojosan etoson en nia laborejo, ke mi jam ne plu venas tie volonte kaj ĝoje.
Lasta koncerto hodiaŭa ankaŭ finiĝos malfrue, ĉirkaŭ noktomezo. Mi revenos loĝejen por iomete dormi, kaj poste mi veturas al hejmo. Mi devas lavi vestaĵojn kaj preni kelkajn aĵojn antaŭ vojaĝo ĝis Vilno.
Nocą po pracy spacerowałam po mieście, kiedy zaczął padać śnieg. Teraz też śnieży, ale ulice wciąż są czarne, bo prawie wszystko od razu topnieje. Zostaje tylko cienka warstewka na dachach i samochodach.
W pracy było do pewnego momentu dość przyjemnie i spokojnie, bo nie musiałam dużo robić. Ale podczas ostatniego koncertu musiałam iść na górę i córka szefowej bardzo mnie wkurzyła. Wszyscy ją nienawidzą, jedna współpracowniczka wymyśliła nawet dla niej przezwisko - Morświn. Więc, Morświn wczoraj myślał, że jestem jej niewolniczką i może mi rozkazać, co tylko zechce. Ona i jej matka tak zepsuły wcześniejszą fajną atmosferę, że nie przychodzę już tam z chęcią i radością.
Ostatni koncert dzisiaj też skończy się późno, pewnie koło północy. Wrócę do mieszkania trochę się przespać, a później jadę do domu. Muszę uprać ciuchy i wziąć kilka rzeczy przed podróżą do Wilna.

piątek, 26 października 2012

Tagmanĝo-surprizo:)

Okazos festivalo hodiaŭ kaj morgaŭ en mia laborejo kaj tio signifas, ke mi laboros "ĝis la nokto, nokto fin'":) Ekde hodiaŭ verŝajne mi havos en loĝejo konstantan konekton kun interreto. Tio bonas, ĉar mia nuna senkabla interreto senĉese fuŝas kaj ĝi limitas elŝutitajn datumojn. Sed mi devos pagi pli multe, do estas plusoj kaj minusoj.
Mi ricevis inviton al mia amikino por tagmanĝo-surprizo:) Mi ĝojas, ke ni povos renkontiĝi, babili kaj klaĉi:) Dum semajno ne estas tro multe da tempo.

Dzisiaj i jutro u mnie w pracy odbędzie się festiwal, co oznacza, że będę pracować do późna w nocy. Od dzisiaj będę prawdopodobnie miała w mieszkaniu stały internet. To dobrze, bo mój obecny bezprzewodowy ciągle nawala i ma limit przesyłu danych. Ale będę musiała więcej płacić, więc są plusy i minusy.
Otrzymałam zaproszenie od przyjaciółki na obiad-niespodziankę:) Cieszę się, że będziemy mogły się spotkać, pogadać i poplotkować:) W trakcie tygodnia nie ma zbyt wiele czasu.

środa, 24 października 2012

"Jestem psem, zaczynam się łbem"

Multe mi laboris lastatempe. Ekzemple mi devis promeni kun hundo de fama pola aktorino:) Miaj kunlaborantoj estas mojosaj, sed nia nova estrino estas iomete freneza. Hieraŭ mi vizitis laborejon nur por lasi kelkajn aĵojn kaj eble partopreni spektaklon. Kiam ŝi min ekvidis, tuj demandis, ĉu mi volas labori en tiaj vestaĵoj. Bonŝance mi ne volis. Nenio plaĉas al ŝi, ĉiuj devas agi laŭ ŝia volo. Kelkaj personoj diris jam, ke ili ne plu volas labori ĉi tie, se nenio ŝanĝiĝos. Mi certe restos ĝis fino de jaro. Kio estos en januaro, mi ankoraŭ ne scias.
Mia patrino estas en malsanulejo. Ili faras kelkajn ekzamenojn. Mi esperas, ke ĉio estos bone.
Mi plu senĉese aŭskultas Lao Che. Titolo de hodiaŭa skribaĵo devenas de ilia kanto "Jestem psem" teorie pri hundo, sed ne nur. Kaj malsupren mi skribis pole mallongan fragmenton de pri disŝirita pino, kiu aŭskulteblas ĉi tie:"Idzie wiatr"

Dużo pracowałam ostatnio. Musiałam np. spacerować z psem pewnej znanej polskiej aktorki:) Moi współpracownicy są super, ale nasza nowa szefowa jest trochę szalona. Wczoraj byłam w pracy tylko po to, żeby zostawić kilka rzeczy i może iść na spektakl. Kiedy ona mnie zobaczyła, od razu zapytała, czy mam zamiar pracować w tym ubraniu. Na szczęście nie miałam. Nic się jej nie podoba, wszystko musi być po jej myśli. Kilka osób powiedziało już, że nie chce dalej tu pracować, jeśli nic się nie zmieni. Ja zostanę na pewno do końca roku. Co będzie w styczniu, jeszcze nie wiem.
Moja mama jest w szpitalu. Robią jej kilka badań. Mam nadzieję, że wszystko będzie w porządku.
Dalej słucham bez przerwy Lao Che. Tytuł notki pochodzi z piosenki pozornie o psie z nowej płyty. A oto krótki fragment piosenki o rozdartej sośnie, której można posłuchać tutaj: "Idzie wiatr"
Wiatr pięść podniesie, zadrży w pniu mym serducho
Posoka po korze wąską ścieknie strugą
Idzie wiatr, a z nim ułożyć się nie idzie
Idzie wiatr, idzie.
Liść na liściu nie zostanie po całym tym szajsie
Wiatr pochowa mnie tak, że mnie nikt nigdy nie znajdzie
Była jedna sosna wiecznie rozdarta na połowę
Wiatr zwalił jej pień i wyrżnął "lowe crowe"
Zawyje zawierucha, świat obróci w perzynę
Kto tam będzie pamiętał mnie i moją sośninę
Bić będą gromy, świat wprost trafi szlag
Kto tam będzie pamiętał mnie albo mój brak.

niedziela, 21 października 2012

La stelplena ĉielo super mi...

Plu ravas min "Soundtrack". Ambaŭ, melodioj kaj tekstoj, estas mojosaj. Mi malkovras aludojn al aliaj verkoj. Mi jam trovis kelkajn, sed certe ne ĉiujn. En kanto "Jestem psem"(="mi estas hundo") estas vortoj, kiuj laŭ mi povas deveni el kanto "Gdy odwalę kitę". Ĝi estas pola versio de ĉeĥa kanto de Jaromir Nohavica. Vortoj el kanto "Zombi!": "Niebo gwiaździste nade mną, a ząb zombi we mnie"(="La stelplena ĉielo super mi kaj dento de zombio en mi" estas fama diraĵo de Immanuel Kant. Kompreneble sen zombio:) En kanto "Govindam" pri Patrino-Tero estas fragmento de barata preĝo:
Govidam adi purusam
Tam aham bajami
Ĝi signifas pli malpli "Mi adoras Govindon, la praa Mastro", ĉar mi mem tion tradukis, kiam ne trovis rete esperantan version. En lasta kanto "Idzie wiatr"(="iras vento") temas pri "rozdarta sosna"(="disŝirita pino"). Tio estas fama pola simbolo el libro "Senhejmaj homoj" de Stefan Żeromski. En sama kanto estas ankaŭ vortoj "liść na liściu nie zostanie(="folio sur folio ne restos") kaj ili devenas el biblia frazo "ne restos ĉi tie ŝtono sur ŝtono". Tio verŝajne ne estas fino de miaj malkovroj, ne ĉiuj vortludoj estas tuj videblaj.
Dalej zachwycam się "Soundtrackiem". I melodie, i słowa, są super. Odkrywam aluzje do innych utworów. Znalazłam już kilka, ale na pewno nie wszystkie. W piosence "Jestem psem" są słowa:
Bujałem się po świecie jeszcze cztery wiosny bite,
Ale od groma soliłem, więc odwaliłem kitę.
Według mnie mogą one pochodzić z piosenki "Gdy odwalę kitę" Jaromira Nohavicy. Słowa z piosenki "Zombi!": "Niebo gwiaździste nade mną, a ząb zombi we mnie" to przekształcony znany cytat z Immanuela Kanta "Niebo gwiaździste nade mną, a prawo moralne we mnie". W piosence "Govindam" o Matce-Ziemi jest fragment indyjskiej modlitwy, który oznacza mniej więcej tyle, co "Wielbię Pierwotnego Pana Govindę". W ostatniej piosence "Idzie wiatr" mowa o rozdartej sośnie, znanym motywie z "Ludzi bezdomnych" Stefana Żeromskiego. W tym samym utworze są również słowa "liść na liściu nie zostanie" odnoszący się do biblijnej frazy "nie zostanie tu kamień na kamieniu". Prawdopodobnie to jeszcze nie koniec moich odkryć, nie wszystkie gry słów są od razu widoczne.

sobota, 20 października 2012

Premiero de "Sountrack"

Finfine mi aĉetis "Soundtrack" de Lao Che. Kiam mi ĝin funkciigis unuan fojon, mi ne sciis, ĉu ĝi plaĉas al mi. Sed ju pli longe mi ĝin aŭskultas, des pli ĝi plaĉas al mi. Mi malkovras novajn metaforojn kaj kaŝitajn sencojn de tekstoj. Tre plaĉas al mi muziko, mi jam preskaŭ ĉiujn kantojn povas zumi. Tio estas fenomeno de Lao Che, ke mi kutime ne aŭskultas ekzemple elektronikan muzikon aŭ repon, sed se ili tion registros, tio preskaŭ ĉiam plaĉas al mi. Kaj kompreneble tekstoj de Spięty estas geniaj, mi bedaŭras, ke mi mem ne povas tiel skribi. Li dum skribado pri vere gravaj temoj uzas tiel maloftajn vortojn kaj metaforojn. Ili estas simplaj, sed ofte en etaj formoj kiel "-ĉjo","-njo" kaj raraj en tiu konteksto. Kaj kantoj estas plenaj je aludoj al literaturo, filmo kaj muziko. Nun miaj plej ŝatataj kantoj el nova disko estas "Idzie wiatr", "Dym", "Jestem psem" kaj "Govindam". Poste tio povas ŝanĝiĝi. Malsupre en pola versio estas mallonga fragmento de kanto "Dym", mi ne scipovas ĝin traduki al Esperanto.
Wreszcie kupiłam "Soundtrack" Lao Che. Kiedy włączyłam go pierwszy raz, nie wiedziałam, czy mi się podoba. Ale im dłużej go słucham, tym bardziej mi się podoba. Odkrywam nowe metafory i ukryte sensy tekstów. Bardzo podoba mi się muzyka, mogę już zanucić prawie wszystkie piosenki. To jest fenomen Lao Che, że zwykle nie słucham muzyki elektronicznej albo rapu, ale jeśli oni to nagrają, to prawie zawsze mi się to podoba. I oczywiście teksty Spiętego są genialne, żałuję, że sama nie umiem tak pisać. Podczas pisania o bardzo ważnych tematach Spięty używa niespotykanych w tych kontekstach słów i metafor. Są to proste słowa, ale często w formie np. zdrobnień. Nigdy nie nazwałabym Noego "ptysiem miętowym":) Piosenki pełne są aluzji do literatury, filmu i muzyki. Teraz z nowej płyty najbardziej podobają mi się "Idzie wiatr" z rozdartą sosną Żeromskiego, "Dym", "Jestem psem" oraz "Govindam". Później może się to zmienić. Oto fragment piosenki "Dym":
Rzuciłem palenie i Kościół też,
Do pierwszego czasem wracam, do drugiego nie.
Jak Spięty Bogu, tak Bóg Spiętemu,
Bądź miłościw niegrzecznemu.

Nie jestem łatwy w związkach - to jedno,
A w tych wyznaniowych, to już na pewno.
Kiedy wspólnota ramieniem mnie garnie,
Niby się tulę, a trzymam gardę.
Nie usłyszałem w Twym Domu głosu,
Nie było głosu, za wyjątkiem pogłosu.
Na głowę sypano mi tam popiół,
Popiół, a obiecano mi opium.

środa, 17 października 2012

Malfruiĝoj

Kiam mi revenis hejmen dimanĉe, mi ne pensis, ke mi restos ĉi tie ĝis hodiaŭ. Mi decidis kuŝi hejme kun varma teo por tute sanigi min anstataŭ kuri tra la urbo kun malsana gorĝo kaj kataro. Laŭ mia plano mi volis reveni Vroclaven antaŭhieraŭ vespere, sed mi plu malsanas, do mi ankoraŭ ne scias, ĉu mi hodiaŭ revenos. Certe mi morgaŭ laboras, do almenaŭ kelkaj horoj antaŭ koncerto mi devas esti en Vroclavo.
Ekde semajno aŭ eĉ pli longe mi atendis kaj ĝojis, ke hodiaŭ estos premiero de nova disko de Lao Che. Bedaŭrinde evidentiĝis, ke estas ia malfruiĝo kaj mi povos ĝin aĉeti post du tagoj, 19-an de oktobro. Tre malbona novaĵo, ĉar mi pensis, ke mi hodiaŭ jam povos ĝin aŭskulti.
Hieraŭ estis planita matĉo Pollando kontaŭ Anglio. Estis planita, sed ĝi ne okazis, ĉar iaj idiotoj ne prizorgis bone stadionon. Ĝi estas nova kaj bela, sed pluvis kaj oni lasis malfermitan tegmenton, ankaŭ herbo ne estis bone metita (akvo restis kaj kreis flakojn). Gravuloj decidis, ke ne eblas ludi en tiaj kondiĉoj kaj ili transmetis metĉon al hodiaŭ. Sed al neniu plaĉas tia decido, ĉar futbalistoj povis perdi koncentradon kaj zelotoj perdis monon kaj tempon. Tri malfruiĝoj en tute aliaj aferoj.
Kiedy wracałam do domu w niedzielę, nie myślałam, że zostanę tu do dzisiaj. Zdecydowałam poleżeć w domu z ciepłą herbatą, żeby się do końca wyleczyć zamiast biegać po mieście z chorym gardłem i katarem. Według mojego planu chciałam wrócić do Wrocławia przedwczoraj wieczorem, ale dalej jestem chora, więc nie wiem nawet jeszcze, czy wrócę dzisiaj. Na pewno jutro pracuję, więc przynajmniej kilka godzin przed koncertem muszę być we Wrocławiu.
Od tygodnia albo nawet i dłużej czekałam i cieszyłam się, że dzisiaj będzie premiera nowej płyty Lao Che. Niestety okazało się, że jest jakieś opóźnienie i będę mogła ją kupić dopiero za 2 dni, 19 października. Bardzo zła nowina, bo myślałam, że dzisiaj już będę mogła jej posłuchać.
Wczoraj był planowany mecz Polska-Anglia. Był planowany, ale się nie odbył, bo jacyś idioci nie zadbali odpowiednio o stadion. Jest on nowy i ładny, ale padało i zostawiono otwarty dach, a trawa nie była odpowiednio położona (nie było drenażu, więc woda zostawała i tworzyła kałuże, zamiast wsiąkać). Ważniacy zdecydowali, że nie można grać w takich warunkach i przełożyli mecz na dzisiaj. Ale nikomu się ta decyzja nie podoba, bo piłkarze mogli stracić koncentrację, a kibice stracili czas i pieniądze. Trzy opóźnienia w zupełnie różnych sprawach.

sobota, 13 października 2012

Variema vetero kaj disdividoj en laborejo

Dum lastaj tagoj mi laboris. En unu tago surprize estis ĉe spektaklo multe da konatuloj. Pri kelkaj mi sciis, sed aliajn mi entute ne atendis. Mi pensas, ke ĉiuj bone amuziĝis.
Se temas pri laborejo, ŝanĝoj estas iomete strangaj, laŭ mi kelkaj eĉ stultaj. Sed mi nenion povas fari, mi devas obei. Mi ankoraŭ ne konas ĉiuj novajn kunlaborantojn, ne ĉiuj estas sufiĉe amikemaj. Kaj plimulto de malnovaj kunlaborantoj ne ŝatas ilin. Tio iomete detruas antaŭan, mojosan etoson. Eble post iom da tempo disdividoj malaperos.
Kompreneble mi plu estas malsana, hieraŭ mi denove vizitis apotekon. Multaj homoj estas malsanaj, en mia familio, en laborejo kaj ĉe universitato. Variema vetero. Por morgaŭ mi planis ekskurson, sed mi nun preferas resti en mia lito kaj trinki varman teon. Mi nur veturos hejmen morgaŭ, ĉar mi devas tion fari, kvankam mi ne volas. Sed mi devas preni kelkajn aĵojn kaj aliajn presi. Mi ne povas veturi hodiaŭ, ĉar mi iras al laboro vespere, espereble estos malmulte da spektatoroj.

W czasie ostatnich dni pracowałam. Jednego dnia niespodziewanie na spektaklu pojawiło się sporo znajomych. O kilku wiedziałam wcześniej, ale niektórych zupełnie nie oczekiwałam. Myślę, że wszyscy dobrze się bawili.
Jeśli chodzi o pracę, zmiany są trochę dziwne, według mnie niektóre wręcz głupie. Ale nie mogę nic zrobić, muszę być posłuszna. Nie znam jeszcze wszystkich nowych współpracowników, nie wszyscy są wystarczająco kontaktowi. A większość starych pracowników raczej ich nie lubi. To trochę psuje wcześniejszą, fajną atmosferę. Może po jakimś czasie te podziały znikną.
Oczywiście dalej jestem chora, wczoraj znowu odwiedziłam aptekę. Dużo ludzi choruje, u mnie w rodzinie, w pracy, na uniwersytecie. Zmienna pogoda. Na jutro planowałam wycieczkę, ale teraz wolę zostać w łóżku i wypić ciepłą herbatę. Jutro tylko pojadę do domu, bo muszę to zrobić, chociaż nie chcę. Ale muszę wziąć kilka rzeczy, a inne wydrukować. Nie mogę jechać dzisiaj, bo wieczorem idę do pracy, mam nadzieję, że będzie mało widzów.

środa, 10 października 2012

"Zombi!"

Hieraŭ mi ne havis unu lecionon kaj hodiaŭ mi ne havis ankaŭ prelegon, do mi havis iomete pli multe da tempo por prizorgi aliajn aferojn. Ekzemple mi pendigis afiŝoj pri nova kurso de Esperanto en Vroclavo kaj mi finfine aĉetis pantalonojn, ĉar mi jam de longe ilin bezonis, sed ne havis tempon kaj emon viziti vendejojn. Mi aĉetis ankaŭ universitetan kalendaron por enskribi ĉiujn gravajn informojn kaj planoj. Eble tio helpos al mi pli bone organizi mian tempon.
Iam mi skribis, ke mia plej ŝatata grupo "Lao Che" kreas muzikon por nova disko (Nova disko de Lao Che). Jam estas konata dato de premiero. Nova disko "Soundtrack" estos atingebla ekde 17 de oktobro. Mi tre ĝojas, kvankam mi preferas polan lingvon kaj angla titolo ne sonas por mi. Ĉi tie spekteblas mallongan filmeton kun anoj de Lao Che kaj fragmento de nova kanto "Idzie wiatr" (="Iras vento" aŭ "Alproksimiĝas vento"): Lao Che - Soundtrack (official teaser)
Por mi ĝi estas tre mojosa, sed tro kurta. Ĉe ViTubo estas ankaŭ alia nova tuta kanto pri zombioj: "Zombi!" Mi jam atendas sekvan merkredon, kiam mi povos aĉeti novan diskon. Mi esperas, ke estos same bona, kiel antaŭaj KDoj de Lao Che.
Wczoraj nie miałam jednych zajęć, a dzisiaj nie miałam też wykładu, więc miałam więcej czasu na inne sprawy. Na przykład powiesiłam plakaty o nowym kursie esperanta we Wrocławiu i w końcu kupiłam sobie spodnie, bo już od dawna potrzebowałam, ale nie miałam czasu ani chęci na łażenie po sklepach. Kupiłam sobie też kalendarz uniwersytecki, żeby zapisywać w nim wszystkie ważne informacje i plany. Może to pomoże mi lepiej zorganizować czas.
Kiedyś napisałam, że mój ulubiony zespół "Lao Che" tworzy muzykę na nową płytę (Nowa płyta Lao Che). Już znana jest data premiery. Nowy album "Soundtrack" będzie dostępny od 17 października. Bardzo się cieszę, chociaż angielski tytuł nie brzmi dla mnie, preferuję używanie polskiego. Tutaj można zobaczyć krótki filmik z członkami zespołu i fragmentem nowej piosenki "Idzie wiatr": Lao Che - Soundtrack (official teaser)
Jak dla mnie fajnie się zapowiada, ale jest za krótki. Na Youtube można usłyszeć w całości także inną nową piosenkę o zombie: "Zombi!" Już nie mogę się doczekać środy, kiedy będę mogła kupić nową płytę. Mam nadzieję, że będzie tak samo dobra, jak poprzednie CD Lao Che.

poniedziałek, 8 października 2012

Malforteco

Denove mi malsanas. Mi sentas min tiel malforta, mi nenion volas fari. Kaj aferoj atendas. Hodiaŭ mi speciale vekiĝis matene por viziti kirurgon. Sed kiam mi vekiĝis kaj evidentiĝis, ke mi estas malsana, mi decidis resti hejme kaj plu dormi. Ekde du semajnoj mi planas viziti tiun kuraciston kaj ĉiam okazas ion, ke mi ne povas aŭ mi simple estas tiel pigra, ke mi tion prokrastas. Des pli proksime al nova jaro, des malpli lokoj ĉe kuracistoj en Pollando, ĉar finiĝas limitoj. Poste mi estos kolera, se por mi jam ne estos loko kaj mi devos denove atendi. Simile mi ne havas tempon por viziti dentiston.
Znowu jestem chora. Czuję się słabo, nic mi się nie chce robić. A sprawy czekają. Dzisiaj specjalnie obudziłam się rano, żeby iśc do chirurga. Ale kiedy wstałam i okazało się, że jestem chora, postanowiłam zostać w domu i dalej iść spać. Od dwóch tygodni planuję odwiedzić tego lekarza i zawsze dzieje się coś, że nie mogę albo jestem po prostu taka leniwa, że to odkładam. Im bliżej nowego roku, tym mniej miejsc do lekarza, bo kończą się limity. Później będę zła, jeśli nie będzie już dla mnie miejsca i znowu będę musiała czekać. Podobnie nie mam czasu na odwiedzenie dentysty.

niedziela, 7 października 2012

Kupferberg

Sabate mi planis ekskurson, sed mi devis ŝanĝi tagon pro universiteta retsistemo. Do mi hodiaŭ veturis ĝis Kupferberg (pole Miedzianka). Mi vekiĝis je 5:45 matene kaj iris al stacidomo. Bedaŭrinde ekde mateno pluvis, do kiam mi atingis Miedzianka, miaj ŝuoj jam estis tute malsekaj. Poste mi 8 horoj devis marŝi kun akvo en ŝuoj. Sed almenaŭ pejzaĝoj estis belegaj. Montetoj kovritaj per nebulo kaj aŭtunaj arboj kun ruĝaj kaj oraj folioj. Mi trovis kelkajn interesajn obiektojn, pri kiuj mi legis. Ne ĉion mi trovis sukcese, preskaŭ ĉie estis pikdrato.
Nun mi estas tre dormema kaj morgaŭ mi denove devas frue vekiĝi, do mi jam enlitiĝas. Eble poste mi skribos ion plu pli tiu ĉi loko.
W sobotę planowałam wycieczkę, ale musiałam zmienić dzień ze względu na korekty zapisów na uniwersytecie. Dlatego pojechałam do Kupferbergu dopiero dzisiaj. Obudziłam się o 5:45 rano i posżłam na dworzec. Niestety od rana padało, więc kiedy dotarłam do Miedzianki, moje buty były już zupełnie przemoczone. Później musiałam 8 godzin chodzić z wodą z butach. Ale przynajmniej widoki były bardzo ładne. Góry pokryte mgłą i czerwono-złote jesienne drzewa. Znalazłam kilka interesujących obiektów, o których czytałam. Nie wszystko udało mi się odnaleźć, prawie wszędzie był drut kolczasty.
Jestem już bardzo śpiąca, a jutro znowu muszę wcześnie wstać, więc już się kładę do łóżka. Może później napiszę coś więcej o tym miejscu.

piątek, 5 października 2012

Skriblaboro kaj biletoj ĝis Vilno

Evidentiĝis, ke mi povas skribi skriblaboron pri urbeto najbara al mia hejmurbo, tio min tre ĝojigas. Profesoro diris, ke al li tre plaĉas mia temo. Eble mi devos iomete lerneti germanan por havi pli multe da fontoj aŭ mi devos peti helpon de studentoj de germana filologio. Profesoro diris ankaŭ, ke indos viziti Medicinan Akademion. Interese. Sed tamen tiu temo pli bonas ol pasintjara, kiun mi eĉ ne povis elekti kaj aldoni ion de mi.
Mi iomete strange min sentas, ĉar mi pensis, ke mi havos pli multe da tempo por mi post rezignado el dua studado kaj volontuladoj. Sed mi plu estas iomete perdita kaj ĉirkaŭanta min tohuvabohuo similas al pasintjara. Tio estas nur unua semajno, eble poste ĉio normaliĝos.
Se temas pri frenezaĵoj, mi hieraŭ aĉetis biletojn ĝis Vilno. Mi volas viziti amikinon, kiu studas tie dum unu semestro. Longe mi ne povis decidi, ĉu veturi, sed ŝi sendis al mi informon pri pli malmultekostaj biletoj, do mi rapide aĉetis ilin. Mi veturos nur por 3 tagoj je fino de oktobro.
Sabate mi planas ekskurson, do hodiaŭ mi devas aĉeti mapon.
Okazało się, że mogę pisać pracę o miasteczku sąsiadującym z moją miejscowością rodzinną, bardzo mnie to cieszy. Profesor powiedział, że bardzo podoba mu się mój temat. Może będę musiała trochę poduczyć się niemieckiego, żeby mieć więcej źródeł albo będę musiała poprosić o pomoc studentów germanistyki. Profesor powiedział też, że warto będzie odwiedzić Akademię Medyczną. Ciekawe. Ale i tak bardziej podoba mi się ten temat od zeszłorocznego, którego nawet nie mogłam sobie wybrać i nie mogłam dodać nic od siebie.
Trochę dziwnie się czuję, bo myślałam, że będę miała więcej czasu dla siebie po rezygnacji z drugiego kierunku i wolontariatów. Ale dalej jestem trochę zagubiona i otaczający mnie chaos przypomina zeszłoroczny. To dopiero pierwszy tydzień, może później wszystko się unormuje.
Jeśli chodzi o szaleństwa, wczoraj kupiłam bilety do Wilna. Chcę odwiedzić koleżankę, która studiuje tam na Erasmusie. Długo nie mogłam się zdecydować, czy jechać, ale wysłała mi informację o tanich biletach, więc szybko je kupiłam. Jadę tylko na 3 dni pod koniec października.
W sobotę planuję wycieczkę, więc dzisiaj muszę kupić mapę.

środa, 3 października 2012

Neatendita nokto hejme

Tuj post hieraŭaj lecionoj mi decidis reveni hejmen por preni modemon. Bedaŭrinde mi jam ne kaptis lastan trajnon reen, do mi dormis hejmen. Matene mi veturis per trajno kaj mi elektis ĝin por havi tempon lasi dorsosakegon ktp., sed mi ne scias kial, mia trajno atendis ĉe stacio 40 minutoj antaŭ forveturis. Mi malfruiĝinta iris al mia vroclava loĝejo kaj lasis aĵojn, mi jam ne havis tempon por matenmanĝi.
Poste mi vizitis dekanejon, evidentiĝis, ke mi baldaŭ ne ricevos mian universitatan indekson kaj legitimacion. Ili estas ankoraŭ preparataj kaj neniu scias, kiam estos pretaj. Pro tio mi havas problemojn en laborejo, sed mi jam iel ilin solvis.
Vespere mi partoprenis mojosan renkontiĝon de mia studenta rondo. Mi povis ekvidi multajn homojn, kiujn mi ne vidis eble eĉ ekde junio. Nun mi estas iomete laca kaj morgaŭ mi preskaŭ dum tuta tago havas lecionoj. Espereble mi semajnfine ripozos.
Natychmiast po wczorajszych zajęciach postanowiłam wrócić do domu po modem. Niestety nie złapałam ostatniego pociągu powrotnego, więc spałam w domu. Rano pojechałam takim pociągiem, żeby zdążyć zostawić w domu plecak itp., ale nie wiadomo czemu, mój pociąg stał na stacji 40 minut zanim ruszył. Spóźniona poszłam do wrocławskiego mieszkania i zostawiłam rzeczy, nie miałam już czasu na śniadanie.
Później odwiedziłam dziekanat, okazało się, że nie otrzymam wkrótce indeksu i legitymacji. Są jeszcze przygotowywane i nikt nie wie, kiedy będą gotowe. Mam przez to problemy w pracy, ale już jakoś je rozwiązałam.
Wieczorem wzięłam udział w fajnym spotkaniu mojego koła studenckiego. Mogłam zobaczyć ludzi, których nie widziałam może nawet od czerwca. Teraz jestem trochę zmęczona, a jutro prawie cały dzień mam zajęcia. Mam nadzieję, że odpocznę w czasie weekendu.

niedziela, 30 września 2012

Sen modemo

Mi jam estas Vroclave forgesis mian modemon, do mi ne havas nun interreton hejme. Tio tre nervigas min, ĉar ĝis morgaŭ funkcias universiteta retsistemo kaj mi nepre devas havi interreton por enskribiĝi min. Nun mi sidas ĉe stacidomo kiel senhejmulino kaj uzas senpagan urban interreton, bone ke almenaŭ tion mi povas fari. Plej frue vendrede mi povos veturi hejmen por preni modemon kaj aliajn aĵojn, kiun mi forgesis, do mi devas iel vivi kelkaj tagoj sen ili.
Mi jam ĝojis, ĉar surprize okazis, ke mi povis veturi kun amiko per aŭtomobilo anstataŭ trajno. Mi povis preni pli multe da aĵoj kaj estis pli ĉipe por mi. Sed bedaŭrinde mi forgesis modemon kaj aŭskultiloj, eble ion plu.
Alia afero estas universiteta retsistemo. Mi ne sukcesis enskribiĝi al ĉiuj lecionoj, kiuj mi elektis, mi devas atendi, ĉu poste estos libera loko por mi. Tio min kolerigas jam ekde mateno.
Verŝajne dum tiu ĉi semajno aŭ eĉ plu mi ne havos interreton hejme, do mi nenion skribos ĉi tie. Eble mi iam denove venos al stacidomo aŭ al alia loko por trovii senpagan reton, sed mi ne certas.

Jestem już we Wrocławiu i zapomniałam mojego modemu, więc nie mam teraz internetu w domu. To mnie bardzo denerwuje, bo do jutra działa uniwersytecki system internetowy i koniecznie muszę mieć internet, żeby się zapisać. Teraz siedzę na dworcu jak bezdomna i używam bezpłatnego miejskiego internetu, dobrze, że chociaż to jest możliwe. Najwcześniej w piątek będę mogła jechać do domu, żeby wziąć modem i inne rzeczy, których zapomniałam, więc muszę jakoś żyć te kilka dni bez nich.
Już się cieszyłam, bo niespodziewanie okazało się, że mogę się zabrać przy okazji z kolegą samochodem zamiast pociągiem. Mogłam wziąć więcej rzeczy i było dla mnie taniej. Ale niestety zapomniałam modemu i słuchawek, może jeszcze czegoś.
Inna sprawa to uniwersytecki system internetowy. Nie udało mi się zapisać na wszystkie zajęcia, na które chciałam, muszę czekać, czy później będzie dla mnie wolne miejsce. To mnie denerwuje już od rana.
Prawdopodobnie w tym tygodniu albo nawet dłużej nie będę miała internetu, więc nic nie będę tu pisać. Może kiedyś znowu się wybiorę na dworzec albo w inne miejsce, żeby znaleźć darmowy internet, ale nie jestem pewna.

sobota, 29 września 2012

Fuŝa retsistemo kaj legado de "Miedzianka"

Min tre nervigas nova reta sistemo por registrado ĉe universitato. Kial oni ne prizorgis ĝin pli frue? Nun estas tohuvabohuo kaj ĉiuj timas, ke ili ne sukcesos enskribiĝi al ĝustaj lecionoj. Jam antaŭa sistemo estis iomete fuŝa, verŝajne tiu ĉi ne estos pli bona. Do kial ŝanĝi ĝin nun? Mi ne komprenas.
Morgaŭ, se mi sukcese kaj rapide min enskibiĝos (mi dubas ĉu tio eblas), mi transloĝiĝas al Vroclavo. Mi esperas, ke mi havos interreton tie, ĉar de tempo al tempo ĝi ankaŭ fuŝas kiel universitata retsistemo. En sekva semajno preskaŭ ĉiutage mi laboros, do eblas, ke mi ne havos tempon por skribi ion ĉi tie. Estas ankaŭ multe da aliaj aferoj por prizorgi en Vroclavo kaj mi devas okupiĝi pri tio kiel eble plej frue.
Dum hieraŭa vespero (kaj parto de nokto) mi finis legi libron, kiun mi aĉetis antaŭ kelkaj tagoj pri urbeto Miedzianka. Ĝi tre plaĉas al mi, absorbis min por tuta vespero kaj mi nun planas, kiam mi vizitos jam ne ekzistantan Kupferbergon (Kupferberg estas antaŭa germana nomo por pola Miedzianka). Mi ne certas, ĉu tio estos sekura ekskurso, ĉar laŭ libro okazas, ke tero (de tempo al tempo kun arboj, domoj, aŭtomobiloj aŭ homoj) sinkas en tiu ĉi loko. Eble jam nenio simile danĝera okazos.

Bardzo denerwuje mnie nowy internetowy system zapisów na uniwersytecie. Dlaczego nie zajęto się tym wcześniej? Teraz jest ogromny chaos i wszyscy się boją, że nie uda im się zapisać na właściwe zajęcia. Już wcześniejszy system nie działał najlepiej, ten najwidoczniej też nie będzie lepszy. To po co go teraz zmieniać? Nie rozumiem tego.
Jutro, jeśli uda mi się bezproblemowo i szybko zapisać (wątpię, czy to możliwe), przeprowadzam się do Wrocławia. Mam nadzieję, że będę miała tam internet, bo czasem on też nie działa najlepiej, podobnie jak system uniwersytecki. W przyszłym tygodniu prawie codziennie będę pracować, więc możliwe, że nie będę miała czasu, żeby tu pisać. Jest też mnóstwo innych spraw, którymi muszę zająć się we Wrocławiu możliwie jak najszybciej.
W trakcie wczorajszego wieczoru (i częściowo nocy) skończyłam czytać książkę, którą kupiłam przed paroma dniami o miasteczku Miedzianka. Bardzo mi się spodobała, wciągnęła mnie na cały wieczór i planuję teraz, kiedy odwiedzę nieistniejący już Kupferberg (Kupferberg to wcześniejsza niemiecka nazwa Miedzianki). Nie jestem pewna, czy będzie to bezpieczna wycieczka, bo według książki zdarza się, że ziemia (czasem z drzewami, domami, samochodami albo ludźmi) zapada się w tym miejscu. Może już podobnie niebezpiecznego się nie wydarzy.

czwartek, 27 września 2012

Sekva senbezona libro kaj malsukcesa serĉado de minejo

Kiel mi skiribis antaŭe, mi estas iomete malsana, sed mi jam sentas min pli bone. Do hieraŭ mi decidis veturi al kinejo por spekti polan filmon "Vi estas dio" de Leszek Dawid pri pola hiphopa grupo "Paktofonika". Poste mi aĉetis ŝuojn, kiujn mi bezonis.
Bedaŭrinde mi aĉetis ankaŭ libron, kiun mi ne bezonis. Enhavo eble estas leginda, sed mi jam havas tro multe da libroj kaj ne havas lokon por ĝi(nek monon). Libron skribis Filip Springer kaj ĝi nomiĝas "Miedzianka. Historio de malaperado". Ĝi estas raportaĵo pri malsuprsilezia urbeto apud Jelenia Góra (="Cerva Monto"), kiu malaperis, kiam sovietoj trovis apude uranion. Mi ankoraŭ ne komencis legi, do mi ne scias ĉu ĝi estas bona, sed mi pensas, ke povas esti tre interesa.
Post aĉetado mi decidis promeni al najbara regiono por fari kelkajn fotojn. Mi malbone konas tiun parton de urbo. Surmape mi ekvidis, ke proksime troviĝas mineja tuneleto (mi ne scias, ĉu estas esperanta nomo por tio, pole tio estas "sztolnia", germane "stollen", angle "adit"). Mi malofte estas tie, do mi devidis provi trovi ĝin. Mi vagadis en arbaro kun miaj aĉetaĵoj, mi eĉ stumblis kaj falis, sed mi ĝin ne trovis. Mi rimarkis nur du grandaj tuneloj kaj restaĵoj post iu domo, sed nenian minejan tuneleton.
Jak pisałam wcześniej, jestem trochę chora, ale czuję się już lepiej. Wczoraj zdecydowałam się pojechać do kina, żeby obejrzeć "Jesteś bogiem" Leszka Dawida o "Paktofonice". Później kupiłam sobie buty, których potrzebowałam.
Niestety kupiałam też książkę, której nie potrzebuję. Treść zapewne warta jest przeczytsnia, ale mam już za dużo książek i nie mam dla niej miejsca (ani pieniędzy). Książkę napisał Filip Springer, nazywa się "Miedzianka. Historia znikania". To reportaż o dolnośląskim miasteczku koło Jeleniej Góry, które zniknęło, gdy sowieci odkryli w pobliżu złoża uranu. Jeszcze nie zaczęłam czytać, więc nie wiem, czy książka jest dobra, ale myślę, że może być bardzo interesująca.
Po zakupach postanowiłam przespacerować się do sąsiedniej dzielnicy, żeby zrobić kilka zdjęć. Nie znam tej części miasta zbyt dobrze. Na mapie zobaczyłam, że w pobliżu znajduje się sztolnia. Rzadko tam bywam, więc zdecydowałam, że spróbuję ją znaleźć. Włóczyłam się po lesie z moimi zakupami, nawet potknęłam się i wylądowałam na ziemi, ale sztolni nie znalazłam. Zauważyłam tylko 2 duże tunele i ruiny jakiegoś budynku, ale żadnej sztolni.

poniedziałek, 24 września 2012

Novaĵoj

2 bonaj kaj 1 malbona informo. Komence - malbona. Verŝajne mi estas malsana, mi iomete strange min sentas. Kaj nun du pli gajaj informoj. Mi jam havas rezultatojn de universitato - mi denove komencas studi. Kaj dua afero - restas en sama loĝejo. Tio ne estis certa kaj mi timis, ke eble io ŝanĝiĝis, sed hodiaŭ telefonis al mi posedanto kaj ĉio estas en ordo. Mi scivolemas, ĉu mi loĝos kun sama kunloĝanto.

2 dobre i jedna zła wiadomość. Na początek - zła. Prawdopodobnie jestem chora, coś dziwnie się czuję. A teraz dwie weselsze wieści. Mam już wyniki rekrutacji - znowu zaczynam studia. Druga sprawa - zostaję w tym samym mieszkaniu. To nie było pewne i bałam się, że może coś się zmieniło, ale dzisiaj dzwonił do mnie właściciel i wszystko jest w porządku. Jestem ciekawa, czy dalej będę mieszkać z tym samym współlokatorem.

piątek, 21 września 2012

"La labirinto de la faŭno"

Merkrede mi veturis al Vroclavo por finfine lasi ĉe universitato miaj dokumentoj. Nun mi atendas rezultatojn. Hieraŭ mi estis ĉe kuracistino. Mi jam antaŭ jaro devis tion fari, sed mi ne havis tempon. Hodiaŭ ekde mateno mi prizorgas kelkajn aferoj en laborejo kaj pri rusa projekto.
Eble antaŭ unu semajno mi spektis en pola televido filmon "La labirinto de la faŭno". Min tre mirigis, ke ĝi estis produktita interalie per Esperanto Filmoj! Mi jam esperis, ke esperantistoj partoprenis en produktado de tiu ĉi filmo, sed poste mi trovis pli da informoj en interreto. Evidentiĝis, ke nur nomo estas esperanta kaj firmao estas el Meksiko kaj krom nomo ne rilatas al Esperanto.

W środę pojechałam do Wrocławia, żeby w końcu złożyć na uniwersytecie moje dokumenty. Teraz czekam na wyniki. Wczoraj byłam u lekarza. Powinnam była zrobić to już dawno, ale nie miałam czasu. Dzisiaj od rana zajmuję się sprawami związanymi z pracą i rosyjskim projektem.
Chyba tydzień temu oglądałam w polskiej telewizji film "Labirynt fauna". Zdziwiło mnie, że został on wyprodukowany między innymi przez Esperanto Filmoj (Filmy Esperanto)! Miałam już nadzieję, że esperantyści brali udział w produkcji tego filmu, ale później znalazłam więcej informacji w internecie. Okazało się, że tylko nazwa jest esperancka, a firma jest z Meksyku i prócz nazwy nie ma nic więcej wspólnego z esperantem.

czwartek, 20 września 2012

Ŝĉavno kaj Struga

Kiel mi skribis antaŭe, marde mi promenis al apudaj urbetoj kaj vilaĝoj.  Ŝĉavno-Zdruj povas esti konata por esperantistoj, ĉar ekde jaroj ĉiu somere okazas ĉi tie esperanta feriado.
Mi trovis kelkajn esperantajn objektojn. Nomo de Zamenhof estas ĉe tabulo sur Zakład Przyrodoleczniczy (mi ne certas kiel tion traduki, eble "domo de naturkuracado").
Du aliaj troviĝas en Sveda Parko. Unua estas memortabulo sur ŝtonego en parko.
Dua estas skribaĵo sur domo "Franciszek" en kiu loĝis Ludoviko Lazaro Zamenhof  en 1901 jaro.
Sur ĉiu tabulo skribita estas alia dato - 1901, 1902 aŭ 1912 jaro. Mi ne scias, ĉu Zamenhof tiel ofte vizitis Ŝĉavno, aŭ ĉu ie estas eraro.
Vetero estis bona, do post vizito en Ŝĉavno mi decidis iri ankaŭ al Lubomino kaj Struga, apudaj vilaĝoj.
Interese, ke en tombejo en Struga estas kvarlingvaj memortabuloj. Ili pole, germane, france kaj slave (mi ne scias kia lingvo tio estas, eble bosna, serba aŭ kroata) rememorigas pri batalo, kiu okazis sur proksimaj kampoj dum napoleonaj tempoj.

Jak pisałam wcześniej, we wtorek wybrałam się do pobliskich miasteczek i wsi. Szczawno-Zdrój może być znane esperantystom, bo od lat w lecie odbywają się tu wczasy esperanckie.
Znalazłam w mieście kilka obiektów esperanckich. Nazwisko Zamenhofa znajduje się na tablicy przy Zakładzie Przyrodoleczniczym. Dwie inne tablice mieszczą się w Parku Szwedzkim - jedna na przydrożnym głazie, druga na willi "Franciszek", w której mieszkał Ludwik Łazarz Zamenhof w 1901 roku. Na każdej z tablic jest inna data - 1901, 1902 lub 1912 rok. Nie wiem, czy Zamenhof tak często odwiedzał Szczwno, czy na którejś z tablic jest błąd.
Pogoda była ładna, więc po wizycie w Szczawnie zdecydowałam iść dalej do pobliskich wsi, Lubomina i Strugi. Ciekawe, że na cmentarzu w Strudze umieszczone zostały tablice pamiątkowe w czterech językach. Przypominają one po polsku, niemiecku, francusku oraz słowiańsku (nie wiem, w jakim języku jest ta tablica, chyba bośniackim, serbskim albo chorwackim) o bitwie, która miała miejsce na pobliskich polach w czasach napoleońskich.

wtorek, 18 września 2012

Promenado al kastelo Stary Książ

Hieraŭ posttagmeze mi promenis arbare al kastelo nomata "Malnova Książ". Ĝi estas romantika ruinaĵo apud pli granda kastelo Książ (de tempo al tempo nomata "Nova Książ" por helpi distingi ilin). Ambaŭ objektoj troviĝas en Valbĵiĥ, urbo en Malsupra Silezio, ĉirkaŭ 70 km de Vroclavo.
Mi iris sola kaj survoje mi renkontis preskaŭ neniu. Estis ankoraŭ hele, do mi decidis iri plu al Książ. Ĝi estas tre fama ne nur en Pollando.
Hodiaŭ mi estis je alia ekskurso, do eble poste mi skribos mallongan raporton.
Wczoraj popołudniu wybrałam się lasem do zamku "Stary Książ". Są to romantyczne ruiny obok większego zamku Książ (czasami nazywanego "Nowym Książem", aby ułatwić rozróżnianie ich). Oba obiekty znajdują się w Wałbrzychu, dolnośląskim mieście, położonym ok. 70 km od Wrocławia.
Poszłam sama i po drodze prawie nikogo nie spotkałam. Było jeszcze jasno, więc postanowiłam iść dalej do Książa. Zamek jest sławny nie tylko w Polsce.
Dzisiaj byłam na innej wycieczce, więc może później napiszę krótką relację.

poniedziałek, 17 września 2012

Duobla spektaklo

Tutan tagon mi hieraŭ estis en Vroclavo. Mi devis vekiĝi je la 5:00 horo matene, ĉar post 6:00 mi havis trajnon. En laborejo estis du samaj spektaloj, mi finis ĉirkaŭ 18:00. Tio estis mia reveno al laboro post ferioj kaj bedaŭrinde lasta tago en laborejo en tiu ĉi monato. Poste mi renkontiĝis kun amiko, estis agrable, ĉar ni de longe ne vidis unu la alian kaj estis kelkaj interesaj temoj por priparoli. Sed mi jam estis tiel dormema kaj lacega, ke mi volonte revenis hejmen per antaŭlasta trajno kaj piedoj post tutataga starado en malkomfortaj ŝuoj doloras min ĝis hodiaŭ.
Vendrede mi aĉetis novan aparaton, do mi ekprovis ĝin en Vroclavo. Tiel nun aspektas vroclava stacidomo post remonto dimanĉe matene (je 8 horo):

Cały dzień wczoraj spędziłam we Wrocławiu. Musiałam wstać o 5:00 rano, bo po 6:00 miałam pociąg. W pracy były 2 takie same spektakle, skończyłam koło 18:00. To był mój powrót do pracy po wakacjach i niestety ostatni dzień w pracy w tym miesiącu. Później spotkałam się z przyjacielem, było miło, bo od dawna się nie widzieliśmy i mieliśmy kilka interesujących tematów do obgadania. Ale byłam już tak śpiąca i zmęczona, że chętnie wróciłam do domu przedostatnim pociągiem, a stopy po całodziennym staniu w niewygodnych butach bolą mnie do dzisiaj.
W piątek kupiłam nowy aparat, więc wypróbowałam go we Wrocławiu. Na zdjęciu wyżej można zobaczyć jak teraz wygląda wrocławski dworzec po remoncie w niedzielny poranek (o 8).

sobota, 15 września 2012

Koncerto de "Domo kun Verdaj Sojloj"

Kun mia amikino kaj sia koramiko mi estis hieraŭ ĉe koncerto en montara kabano "Andrzejówka" en Sekaj Montoj (parto de Ŝtonaj Montoj). Koncertis grupo "Domo kun Verdaj Sojloj", ĝi ne estas konata en tuta Pollando, sed inter granda parto de turistoj, skoltoj, studentoj ktp. ĝi estas sufiĉe populara. Kabano estis plena je homoj kaj ene estis varmege, ne estis jam lokoj por sidi. Surprize gaste ludis kaj kantis sian kanton ankaŭ ano de alia grupo "YesKiezSirumem" el Krakovo. Mi renkontis multe da konatoj, kiujn mi ne vidis ekde jaroj. Ankaŭ ekde longe mi ne estis en "Andrzejówka", do mi volas baldaŭ reviziti ĝin kaj najbaraj montetoj tage, sen ia speciala okazaĵo.
"Domo kun verdaj sojloj" estas aŭskultebla ĉe ViTubo ekzeple ĉi tie: Zostanie tyle gór kaj "YesKiezSirumem" ekzemple ĉi tie: Z aniołami

Z moją przyjaciółką i jej chłopakiem byłam wczoraj na koncercie w schronisku górskim "Andrzejówka" w Górach Suchych (części Gór Kamiennych). Koncertował zespół "Dom o Zielonych Progach", który nie jest zbyt znany w całej Polsce, ale wśród sporej grupy turystów, harcerzy, studentów itp. jest dość popularny. Schronisko było pełne ludzi i w środku było bardzo gorąco, nie było już miejsc siedzących. Niespodziewanie gościnnie zagrał i zaśpiewał swoją piosenkę też członek innego zespołu "YesKiezSirumem" z Krakowa. Spotkałam dużo znajomych, których nie widziałam od kilku lat. Dawno nie byłam w "Andrzejówce", więc mam zamiar wkrótce odwiedzić ją i sąsiednie górki w ciągu dnia, bez specjalnej okazji.
"Domu o Zielonych Progach" można posłuchać na Youtube np. tutaj: Zostanie tyle gór a "YesKiezSirumem" np. tu: Z aniołami

czwartek, 13 września 2012

Nova projekto

Malrapide finiĝas ferioj, restis nur 2 semajnoj. Mi esperas, ke mi ankoraŭ ien forveturos. Eble ien proksime, ĉar mi ne havas multe da mono kaj mi devas ŝpari. Mi havas kelkajn ideojn, se mi petveturos, tio povas esti sufiĉe malmultekosta vojaĝo. Sed mi ne volas fari tion sole, do mi antaŭe devas trovi kunvojaĝanton. Kaj ankaŭ mi devas prizorgi kelkajn aferojn ĉe universitato.
Hodiaŭ mi iomete hazarde komencis novan interretan projekton. Mi esperas, ke ĝi sukcesos. Kelkajn ideojn mi jam havas, ĉar mi ekde longe planis tion fari, sed mi bezonas pli da informoj kaj spertoj por bone prizorgi ĝin. En mia kapo estas ankaŭ kelkaj sekvaj projektoj, eble ilin mi ankaŭ iam realigos. Mi iomete dubas, ĉu mi havos sufiĉe da libera tempo por okupiĝi pri ĉio, mi ne volas ripeti situacion de pasinta jaro. En reta projekto mi povas mem elekti, kiom da tempo mi povas dediĉi al ĝi kaj pli facile mi povas rezigni. Mi esperas, ke ĉio estos en ordo kaj mi ne devos ĝin lasi.

Powoli kończą się wakacje, zostały tylko 2 tygodnie. mam nadzieję, że jeszcze gdzieś pojadę. Raczej gdzieś niedaleko, bo nie mam zbyt dużo pieniędzy i muszę oszczędzać. Mam kilka pomysłów, jeśli pojadę autostopem, może być to wystarczająco niedroga podróż. Ale nie chcę robić tego sama, więc wcześniej muszę znaleźć towarzysza podróży. I muszę też wcześniej załatwić kilka spraw na uniwersytecie.
Dzisiaj trochę przypadkiem zaczęłam nowy projekt internetowy. Mam nadzieję, że będzie sukcesem. Kilka pomysłów już mam, bo planowałam to od dawna, ale potrzebuję jeszcze trochę więcej informacji i doświadczeń, żeby dobrze nim zarządzać. W głowie mam już kilka następych projektów, może również je kiedyś zrealizuję. Trochę wątpię, czy będę miała wystarczająco dużo czasu, aby zająć się wszystkim, nie chcę powtórzyć sytuacji z zeszłego roku. W projekcie internetowym mogę sama wybrać, ile czasu mogę mu poświęcić oraz łatwiej z niego zrezygnować. Mam nadzieję, że wszystko będzie w porządku i nie będę musiała go porzucać.