En laborejo mi havis hieraŭ tre agrablan momenton. Venis gepatroj kun kelkjara filino kaj volis pruntepreni skribilon. Mi donis ĝin al ili kaj preskaŭ forgesis pri ili, ĉar mi havis samtempe problemon kun alia virino. Mi jam finis laboron kaj komencis ŝlosi pordojn. Tiumomente revenis familio por redoni skribilon. Kaj tiu malgranda knabineto diris, ke ŝi havas aŭtografojn de rusajn baletistoj kaj ŝi montris al mi. Tio estis tiel agrabla, ĉar kutime vizitantoj estas neŭtralaj aŭ kverelemaj. Ili malofte parolas kun ni, kutime pri vetero aŭ pri spektakloj, de tempo al tempo iu ŝercas. Lastatempe estis kelkajn malagrablajn situaciojn en laborejo, sed dank' al ĝoja knabineto kun rusaj aŭtografoj mi tuj forgesis pri ĉiuj malagrablaĵoj. Certe ŝi eĉ ne scipovas legi, kion ili skribis por ŝi, sed ŝi estis vere feliĉa. Tio estas unu el miaj la plej bonajn memoraĵoj kunigitaj kun laboro.
W pracy miałam wczoraj bardzo miły moment. Przyszli rodzice z kilkuletnią dziewczynką i chcieli pożyczyć długopis. Dałam im go i prawie o nich zapomniałam, bo miałam w tym czasie problem z inną kobietą. Skończyłam już pracę i zaczęłam zamykać drzwi. W tej chwili wróciła rodzina, żeby oddać długopis. A ta mała dziewczynka powiedziała, że ma autografy rosyjskich tancerzy baletowych i pokazała mi je. To było bardzo miłe, bo zwykle odwiedzają nas ludzie neutralni lub kłótliwi. Rzadko z nami rozmawiają, zwykle o pogodzie lub o spektaklach, czasem ktoś pożartuje. Ostatnio było w pracy kilka niemiłych sytuacji, ale dzięki radosnej dziewczynce z rosyjskimi autografami od razu zapomniałam o wszystkich nieprzyjemnościach. Ona pewnie nawet nie umie przeczytać, co jej napisali, ale była naprawdę szczęśliwa. To jedno z moich najlepszych wspomnień związanych z pracą.
W pracy miałam wczoraj bardzo miły moment. Przyszli rodzice z kilkuletnią dziewczynką i chcieli pożyczyć długopis. Dałam im go i prawie o nich zapomniałam, bo miałam w tym czasie problem z inną kobietą. Skończyłam już pracę i zaczęłam zamykać drzwi. W tej chwili wróciła rodzina, żeby oddać długopis. A ta mała dziewczynka powiedziała, że ma autografy rosyjskich tancerzy baletowych i pokazała mi je. To było bardzo miłe, bo zwykle odwiedzają nas ludzie neutralni lub kłótliwi. Rzadko z nami rozmawiają, zwykle o pogodzie lub o spektaklach, czasem ktoś pożartuje. Ostatnio było w pracy kilka niemiłych sytuacji, ale dzięki radosnej dziewczynce z rosyjskimi autografami od razu zapomniałam o wszystkich nieprzyjemnościach. Ona pewnie nawet nie umie przeczytać, co jej napisali, ale była naprawdę szczęśliwa. To jedno z moich najlepszych wspomnień związanych z pracą.
0 komentarze:
Prześlij komentarz