niedziela, 30 września 2012

Sen modemo

Mi jam estas Vroclave forgesis mian modemon, do mi ne havas nun interreton hejme. Tio tre nervigas min, ĉar ĝis morgaŭ funkcias universiteta retsistemo kaj mi nepre devas havi interreton por enskribiĝi min. Nun mi sidas ĉe stacidomo kiel senhejmulino kaj uzas senpagan urban interreton, bone ke almenaŭ tion mi povas fari. Plej frue vendrede mi povos veturi hejmen por preni modemon kaj aliajn aĵojn, kiun mi forgesis, do mi devas iel vivi kelkaj tagoj sen ili.
Mi jam ĝojis, ĉar surprize okazis, ke mi povis veturi kun amiko per aŭtomobilo anstataŭ trajno. Mi povis preni pli multe da aĵoj kaj estis pli ĉipe por mi. Sed bedaŭrinde mi forgesis modemon kaj aŭskultiloj, eble ion plu.
Alia afero estas universiteta retsistemo. Mi ne sukcesis enskribiĝi al ĉiuj lecionoj, kiuj mi elektis, mi devas atendi, ĉu poste estos libera loko por mi. Tio min kolerigas jam ekde mateno.
Verŝajne dum tiu ĉi semajno aŭ eĉ plu mi ne havos interreton hejme, do mi nenion skribos ĉi tie. Eble mi iam denove venos al stacidomo aŭ al alia loko por trovii senpagan reton, sed mi ne certas.

Jestem już we Wrocławiu i zapomniałam mojego modemu, więc nie mam teraz internetu w domu. To mnie bardzo denerwuje, bo do jutra działa uniwersytecki system internetowy i koniecznie muszę mieć internet, żeby się zapisać. Teraz siedzę na dworcu jak bezdomna i używam bezpłatnego miejskiego internetu, dobrze, że chociaż to jest możliwe. Najwcześniej w piątek będę mogła jechać do domu, żeby wziąć modem i inne rzeczy, których zapomniałam, więc muszę jakoś żyć te kilka dni bez nich.
Już się cieszyłam, bo niespodziewanie okazało się, że mogę się zabrać przy okazji z kolegą samochodem zamiast pociągiem. Mogłam wziąć więcej rzeczy i było dla mnie taniej. Ale niestety zapomniałam modemu i słuchawek, może jeszcze czegoś.
Inna sprawa to uniwersytecki system internetowy. Nie udało mi się zapisać na wszystkie zajęcia, na które chciałam, muszę czekać, czy później będzie dla mnie wolne miejsce. To mnie denerwuje już od rana.
Prawdopodobnie w tym tygodniu albo nawet dłużej nie będę miała internetu, więc nic nie będę tu pisać. Może kiedyś znowu się wybiorę na dworzec albo w inne miejsce, żeby znaleźć darmowy internet, ale nie jestem pewna.

sobota, 29 września 2012

Fuŝa retsistemo kaj legado de "Miedzianka"

Min tre nervigas nova reta sistemo por registrado ĉe universitato. Kial oni ne prizorgis ĝin pli frue? Nun estas tohuvabohuo kaj ĉiuj timas, ke ili ne sukcesos enskribiĝi al ĝustaj lecionoj. Jam antaŭa sistemo estis iomete fuŝa, verŝajne tiu ĉi ne estos pli bona. Do kial ŝanĝi ĝin nun? Mi ne komprenas.
Morgaŭ, se mi sukcese kaj rapide min enskibiĝos (mi dubas ĉu tio eblas), mi transloĝiĝas al Vroclavo. Mi esperas, ke mi havos interreton tie, ĉar de tempo al tempo ĝi ankaŭ fuŝas kiel universitata retsistemo. En sekva semajno preskaŭ ĉiutage mi laboros, do eblas, ke mi ne havos tempon por skribi ion ĉi tie. Estas ankaŭ multe da aliaj aferoj por prizorgi en Vroclavo kaj mi devas okupiĝi pri tio kiel eble plej frue.
Dum hieraŭa vespero (kaj parto de nokto) mi finis legi libron, kiun mi aĉetis antaŭ kelkaj tagoj pri urbeto Miedzianka. Ĝi tre plaĉas al mi, absorbis min por tuta vespero kaj mi nun planas, kiam mi vizitos jam ne ekzistantan Kupferbergon (Kupferberg estas antaŭa germana nomo por pola Miedzianka). Mi ne certas, ĉu tio estos sekura ekskurso, ĉar laŭ libro okazas, ke tero (de tempo al tempo kun arboj, domoj, aŭtomobiloj aŭ homoj) sinkas en tiu ĉi loko. Eble jam nenio simile danĝera okazos.

Bardzo denerwuje mnie nowy internetowy system zapisów na uniwersytecie. Dlaczego nie zajęto się tym wcześniej? Teraz jest ogromny chaos i wszyscy się boją, że nie uda im się zapisać na właściwe zajęcia. Już wcześniejszy system nie działał najlepiej, ten najwidoczniej też nie będzie lepszy. To po co go teraz zmieniać? Nie rozumiem tego.
Jutro, jeśli uda mi się bezproblemowo i szybko zapisać (wątpię, czy to możliwe), przeprowadzam się do Wrocławia. Mam nadzieję, że będę miała tam internet, bo czasem on też nie działa najlepiej, podobnie jak system uniwersytecki. W przyszłym tygodniu prawie codziennie będę pracować, więc możliwe, że nie będę miała czasu, żeby tu pisać. Jest też mnóstwo innych spraw, którymi muszę zająć się we Wrocławiu możliwie jak najszybciej.
W trakcie wczorajszego wieczoru (i częściowo nocy) skończyłam czytać książkę, którą kupiłam przed paroma dniami o miasteczku Miedzianka. Bardzo mi się spodobała, wciągnęła mnie na cały wieczór i planuję teraz, kiedy odwiedzę nieistniejący już Kupferberg (Kupferberg to wcześniejsza niemiecka nazwa Miedzianki). Nie jestem pewna, czy będzie to bezpieczna wycieczka, bo według książki zdarza się, że ziemia (czasem z drzewami, domami, samochodami albo ludźmi) zapada się w tym miejscu. Może już podobnie niebezpiecznego się nie wydarzy.

czwartek, 27 września 2012

Sekva senbezona libro kaj malsukcesa serĉado de minejo

Kiel mi skiribis antaŭe, mi estas iomete malsana, sed mi jam sentas min pli bone. Do hieraŭ mi decidis veturi al kinejo por spekti polan filmon "Vi estas dio" de Leszek Dawid pri pola hiphopa grupo "Paktofonika". Poste mi aĉetis ŝuojn, kiujn mi bezonis.
Bedaŭrinde mi aĉetis ankaŭ libron, kiun mi ne bezonis. Enhavo eble estas leginda, sed mi jam havas tro multe da libroj kaj ne havas lokon por ĝi(nek monon). Libron skribis Filip Springer kaj ĝi nomiĝas "Miedzianka. Historio de malaperado". Ĝi estas raportaĵo pri malsuprsilezia urbeto apud Jelenia Góra (="Cerva Monto"), kiu malaperis, kiam sovietoj trovis apude uranion. Mi ankoraŭ ne komencis legi, do mi ne scias ĉu ĝi estas bona, sed mi pensas, ke povas esti tre interesa.
Post aĉetado mi decidis promeni al najbara regiono por fari kelkajn fotojn. Mi malbone konas tiun parton de urbo. Surmape mi ekvidis, ke proksime troviĝas mineja tuneleto (mi ne scias, ĉu estas esperanta nomo por tio, pole tio estas "sztolnia", germane "stollen", angle "adit"). Mi malofte estas tie, do mi devidis provi trovi ĝin. Mi vagadis en arbaro kun miaj aĉetaĵoj, mi eĉ stumblis kaj falis, sed mi ĝin ne trovis. Mi rimarkis nur du grandaj tuneloj kaj restaĵoj post iu domo, sed nenian minejan tuneleton.
Jak pisałam wcześniej, jestem trochę chora, ale czuję się już lepiej. Wczoraj zdecydowałam się pojechać do kina, żeby obejrzeć "Jesteś bogiem" Leszka Dawida o "Paktofonice". Później kupiłam sobie buty, których potrzebowałam.
Niestety kupiałam też książkę, której nie potrzebuję. Treść zapewne warta jest przeczytsnia, ale mam już za dużo książek i nie mam dla niej miejsca (ani pieniędzy). Książkę napisał Filip Springer, nazywa się "Miedzianka. Historia znikania". To reportaż o dolnośląskim miasteczku koło Jeleniej Góry, które zniknęło, gdy sowieci odkryli w pobliżu złoża uranu. Jeszcze nie zaczęłam czytać, więc nie wiem, czy książka jest dobra, ale myślę, że może być bardzo interesująca.
Po zakupach postanowiłam przespacerować się do sąsiedniej dzielnicy, żeby zrobić kilka zdjęć. Nie znam tej części miasta zbyt dobrze. Na mapie zobaczyłam, że w pobliżu znajduje się sztolnia. Rzadko tam bywam, więc zdecydowałam, że spróbuję ją znaleźć. Włóczyłam się po lesie z moimi zakupami, nawet potknęłam się i wylądowałam na ziemi, ale sztolni nie znalazłam. Zauważyłam tylko 2 duże tunele i ruiny jakiegoś budynku, ale żadnej sztolni.

poniedziałek, 24 września 2012

Novaĵoj

2 bonaj kaj 1 malbona informo. Komence - malbona. Verŝajne mi estas malsana, mi iomete strange min sentas. Kaj nun du pli gajaj informoj. Mi jam havas rezultatojn de universitato - mi denove komencas studi. Kaj dua afero - restas en sama loĝejo. Tio ne estis certa kaj mi timis, ke eble io ŝanĝiĝis, sed hodiaŭ telefonis al mi posedanto kaj ĉio estas en ordo. Mi scivolemas, ĉu mi loĝos kun sama kunloĝanto.

2 dobre i jedna zła wiadomość. Na początek - zła. Prawdopodobnie jestem chora, coś dziwnie się czuję. A teraz dwie weselsze wieści. Mam już wyniki rekrutacji - znowu zaczynam studia. Druga sprawa - zostaję w tym samym mieszkaniu. To nie było pewne i bałam się, że może coś się zmieniło, ale dzisiaj dzwonił do mnie właściciel i wszystko jest w porządku. Jestem ciekawa, czy dalej będę mieszkać z tym samym współlokatorem.

piątek, 21 września 2012

"La labirinto de la faŭno"

Merkrede mi veturis al Vroclavo por finfine lasi ĉe universitato miaj dokumentoj. Nun mi atendas rezultatojn. Hieraŭ mi estis ĉe kuracistino. Mi jam antaŭ jaro devis tion fari, sed mi ne havis tempon. Hodiaŭ ekde mateno mi prizorgas kelkajn aferoj en laborejo kaj pri rusa projekto.
Eble antaŭ unu semajno mi spektis en pola televido filmon "La labirinto de la faŭno". Min tre mirigis, ke ĝi estis produktita interalie per Esperanto Filmoj! Mi jam esperis, ke esperantistoj partoprenis en produktado de tiu ĉi filmo, sed poste mi trovis pli da informoj en interreto. Evidentiĝis, ke nur nomo estas esperanta kaj firmao estas el Meksiko kaj krom nomo ne rilatas al Esperanto.

W środę pojechałam do Wrocławia, żeby w końcu złożyć na uniwersytecie moje dokumenty. Teraz czekam na wyniki. Wczoraj byłam u lekarza. Powinnam była zrobić to już dawno, ale nie miałam czasu. Dzisiaj od rana zajmuję się sprawami związanymi z pracą i rosyjskim projektem.
Chyba tydzień temu oglądałam w polskiej telewizji film "Labirynt fauna". Zdziwiło mnie, że został on wyprodukowany między innymi przez Esperanto Filmoj (Filmy Esperanto)! Miałam już nadzieję, że esperantyści brali udział w produkcji tego filmu, ale później znalazłam więcej informacji w internecie. Okazało się, że tylko nazwa jest esperancka, a firma jest z Meksyku i prócz nazwy nie ma nic więcej wspólnego z esperantem.

czwartek, 20 września 2012

Ŝĉavno kaj Struga

Kiel mi skribis antaŭe, marde mi promenis al apudaj urbetoj kaj vilaĝoj.  Ŝĉavno-Zdruj povas esti konata por esperantistoj, ĉar ekde jaroj ĉiu somere okazas ĉi tie esperanta feriado.
Mi trovis kelkajn esperantajn objektojn. Nomo de Zamenhof estas ĉe tabulo sur Zakład Przyrodoleczniczy (mi ne certas kiel tion traduki, eble "domo de naturkuracado").
Du aliaj troviĝas en Sveda Parko. Unua estas memortabulo sur ŝtonego en parko.
Dua estas skribaĵo sur domo "Franciszek" en kiu loĝis Ludoviko Lazaro Zamenhof  en 1901 jaro.
Sur ĉiu tabulo skribita estas alia dato - 1901, 1902 aŭ 1912 jaro. Mi ne scias, ĉu Zamenhof tiel ofte vizitis Ŝĉavno, aŭ ĉu ie estas eraro.
Vetero estis bona, do post vizito en Ŝĉavno mi decidis iri ankaŭ al Lubomino kaj Struga, apudaj vilaĝoj.
Interese, ke en tombejo en Struga estas kvarlingvaj memortabuloj. Ili pole, germane, france kaj slave (mi ne scias kia lingvo tio estas, eble bosna, serba aŭ kroata) rememorigas pri batalo, kiu okazis sur proksimaj kampoj dum napoleonaj tempoj.

Jak pisałam wcześniej, we wtorek wybrałam się do pobliskich miasteczek i wsi. Szczawno-Zdrój może być znane esperantystom, bo od lat w lecie odbywają się tu wczasy esperanckie.
Znalazłam w mieście kilka obiektów esperanckich. Nazwisko Zamenhofa znajduje się na tablicy przy Zakładzie Przyrodoleczniczym. Dwie inne tablice mieszczą się w Parku Szwedzkim - jedna na przydrożnym głazie, druga na willi "Franciszek", w której mieszkał Ludwik Łazarz Zamenhof w 1901 roku. Na każdej z tablic jest inna data - 1901, 1902 lub 1912 rok. Nie wiem, czy Zamenhof tak często odwiedzał Szczwno, czy na którejś z tablic jest błąd.
Pogoda była ładna, więc po wizycie w Szczawnie zdecydowałam iść dalej do pobliskich wsi, Lubomina i Strugi. Ciekawe, że na cmentarzu w Strudze umieszczone zostały tablice pamiątkowe w czterech językach. Przypominają one po polsku, niemiecku, francusku oraz słowiańsku (nie wiem, w jakim języku jest ta tablica, chyba bośniackim, serbskim albo chorwackim) o bitwie, która miała miejsce na pobliskich polach w czasach napoleońskich.

wtorek, 18 września 2012

Promenado al kastelo Stary Książ

Hieraŭ posttagmeze mi promenis arbare al kastelo nomata "Malnova Książ". Ĝi estas romantika ruinaĵo apud pli granda kastelo Książ (de tempo al tempo nomata "Nova Książ" por helpi distingi ilin). Ambaŭ objektoj troviĝas en Valbĵiĥ, urbo en Malsupra Silezio, ĉirkaŭ 70 km de Vroclavo.
Mi iris sola kaj survoje mi renkontis preskaŭ neniu. Estis ankoraŭ hele, do mi decidis iri plu al Książ. Ĝi estas tre fama ne nur en Pollando.
Hodiaŭ mi estis je alia ekskurso, do eble poste mi skribos mallongan raporton.
Wczoraj popołudniu wybrałam się lasem do zamku "Stary Książ". Są to romantyczne ruiny obok większego zamku Książ (czasami nazywanego "Nowym Książem", aby ułatwić rozróżnianie ich). Oba obiekty znajdują się w Wałbrzychu, dolnośląskim mieście, położonym ok. 70 km od Wrocławia.
Poszłam sama i po drodze prawie nikogo nie spotkałam. Było jeszcze jasno, więc postanowiłam iść dalej do Książa. Zamek jest sławny nie tylko w Polsce.
Dzisiaj byłam na innej wycieczce, więc może później napiszę krótką relację.

poniedziałek, 17 września 2012

Duobla spektaklo

Tutan tagon mi hieraŭ estis en Vroclavo. Mi devis vekiĝi je la 5:00 horo matene, ĉar post 6:00 mi havis trajnon. En laborejo estis du samaj spektaloj, mi finis ĉirkaŭ 18:00. Tio estis mia reveno al laboro post ferioj kaj bedaŭrinde lasta tago en laborejo en tiu ĉi monato. Poste mi renkontiĝis kun amiko, estis agrable, ĉar ni de longe ne vidis unu la alian kaj estis kelkaj interesaj temoj por priparoli. Sed mi jam estis tiel dormema kaj lacega, ke mi volonte revenis hejmen per antaŭlasta trajno kaj piedoj post tutataga starado en malkomfortaj ŝuoj doloras min ĝis hodiaŭ.
Vendrede mi aĉetis novan aparaton, do mi ekprovis ĝin en Vroclavo. Tiel nun aspektas vroclava stacidomo post remonto dimanĉe matene (je 8 horo):

Cały dzień wczoraj spędziłam we Wrocławiu. Musiałam wstać o 5:00 rano, bo po 6:00 miałam pociąg. W pracy były 2 takie same spektakle, skończyłam koło 18:00. To był mój powrót do pracy po wakacjach i niestety ostatni dzień w pracy w tym miesiącu. Później spotkałam się z przyjacielem, było miło, bo od dawna się nie widzieliśmy i mieliśmy kilka interesujących tematów do obgadania. Ale byłam już tak śpiąca i zmęczona, że chętnie wróciłam do domu przedostatnim pociągiem, a stopy po całodziennym staniu w niewygodnych butach bolą mnie do dzisiaj.
W piątek kupiłam nowy aparat, więc wypróbowałam go we Wrocławiu. Na zdjęciu wyżej można zobaczyć jak teraz wygląda wrocławski dworzec po remoncie w niedzielny poranek (o 8).

sobota, 15 września 2012

Koncerto de "Domo kun Verdaj Sojloj"

Kun mia amikino kaj sia koramiko mi estis hieraŭ ĉe koncerto en montara kabano "Andrzejówka" en Sekaj Montoj (parto de Ŝtonaj Montoj). Koncertis grupo "Domo kun Verdaj Sojloj", ĝi ne estas konata en tuta Pollando, sed inter granda parto de turistoj, skoltoj, studentoj ktp. ĝi estas sufiĉe populara. Kabano estis plena je homoj kaj ene estis varmege, ne estis jam lokoj por sidi. Surprize gaste ludis kaj kantis sian kanton ankaŭ ano de alia grupo "YesKiezSirumem" el Krakovo. Mi renkontis multe da konatoj, kiujn mi ne vidis ekde jaroj. Ankaŭ ekde longe mi ne estis en "Andrzejówka", do mi volas baldaŭ reviziti ĝin kaj najbaraj montetoj tage, sen ia speciala okazaĵo.
"Domo kun verdaj sojloj" estas aŭskultebla ĉe ViTubo ekzeple ĉi tie: Zostanie tyle gór kaj "YesKiezSirumem" ekzemple ĉi tie: Z aniołami

Z moją przyjaciółką i jej chłopakiem byłam wczoraj na koncercie w schronisku górskim "Andrzejówka" w Górach Suchych (części Gór Kamiennych). Koncertował zespół "Dom o Zielonych Progach", który nie jest zbyt znany w całej Polsce, ale wśród sporej grupy turystów, harcerzy, studentów itp. jest dość popularny. Schronisko było pełne ludzi i w środku było bardzo gorąco, nie było już miejsc siedzących. Niespodziewanie gościnnie zagrał i zaśpiewał swoją piosenkę też członek innego zespołu "YesKiezSirumem" z Krakowa. Spotkałam dużo znajomych, których nie widziałam od kilku lat. Dawno nie byłam w "Andrzejówce", więc mam zamiar wkrótce odwiedzić ją i sąsiednie górki w ciągu dnia, bez specjalnej okazji.
"Domu o Zielonych Progach" można posłuchać na Youtube np. tutaj: Zostanie tyle gór a "YesKiezSirumem" np. tu: Z aniołami

czwartek, 13 września 2012

Nova projekto

Malrapide finiĝas ferioj, restis nur 2 semajnoj. Mi esperas, ke mi ankoraŭ ien forveturos. Eble ien proksime, ĉar mi ne havas multe da mono kaj mi devas ŝpari. Mi havas kelkajn ideojn, se mi petveturos, tio povas esti sufiĉe malmultekosta vojaĝo. Sed mi ne volas fari tion sole, do mi antaŭe devas trovi kunvojaĝanton. Kaj ankaŭ mi devas prizorgi kelkajn aferojn ĉe universitato.
Hodiaŭ mi iomete hazarde komencis novan interretan projekton. Mi esperas, ke ĝi sukcesos. Kelkajn ideojn mi jam havas, ĉar mi ekde longe planis tion fari, sed mi bezonas pli da informoj kaj spertoj por bone prizorgi ĝin. En mia kapo estas ankaŭ kelkaj sekvaj projektoj, eble ilin mi ankaŭ iam realigos. Mi iomete dubas, ĉu mi havos sufiĉe da libera tempo por okupiĝi pri ĉio, mi ne volas ripeti situacion de pasinta jaro. En reta projekto mi povas mem elekti, kiom da tempo mi povas dediĉi al ĝi kaj pli facile mi povas rezigni. Mi esperas, ke ĉio estos en ordo kaj mi ne devos ĝin lasi.

Powoli kończą się wakacje, zostały tylko 2 tygodnie. mam nadzieję, że jeszcze gdzieś pojadę. Raczej gdzieś niedaleko, bo nie mam zbyt dużo pieniędzy i muszę oszczędzać. Mam kilka pomysłów, jeśli pojadę autostopem, może być to wystarczająco niedroga podróż. Ale nie chcę robić tego sama, więc wcześniej muszę znaleźć towarzysza podróży. I muszę też wcześniej załatwić kilka spraw na uniwersytecie.
Dzisiaj trochę przypadkiem zaczęłam nowy projekt internetowy. Mam nadzieję, że będzie sukcesem. Kilka pomysłów już mam, bo planowałam to od dawna, ale potrzebuję jeszcze trochę więcej informacji i doświadczeń, żeby dobrze nim zarządzać. W głowie mam już kilka następych projektów, może również je kiedyś zrealizuję. Trochę wątpię, czy będę miała wystarczająco dużo czasu, aby zająć się wszystkim, nie chcę powtórzyć sytuacji z zeszłego roku. W projekcie internetowym mogę sama wybrać, ile czasu mogę mu poświęcić oraz łatwiej z niego zrezygnować. Mam nadzieję, że wszystko będzie w porządku i nie będę musiała go porzucać.

środa, 12 września 2012

Post organiza renkontiĝo

Ĵus mi revenis el Vroclavo post laborrenkontiĝo. Vere estas multaj ŝanĝoj. Eble ĉefe bonaj, laŭ mi kelkaj de ili devus esti enkondukita jam pli frue. Certe novaĵoj estos bonaj por spektantoj kaj gastoj, sed ni havos pli multe da laboro kontraŭ sama mono. Aŭ tio nur ŝajnas al mi nun, ĉar estas amaso da novaj reguloj. Se mi post iom da tempo alkutimiĝos, tio eble jam ne estos tiel timiga.
Aliflanke kompreneble mi tre ĝojis, kiam mi ekvidis miajn kunlaborantojn. Ili ĉiam estas tiel gajaj kaj ŝercemaj. Hodiaŭ ili gastigis min per bongusta teo kun citrono en sia nova kabineto kun kuirejo. Dank' al ili mi volas reveni al laboro eĉ malgraŭ ĉiuj tiuj ŝanĝoj.
En Vroclavo mi plenumis ankaŭ unu alian aferon. Mi sendis ion al Litovio sen poŝto. Mi kredas, ke mia sendaĵo estos surloke eĉ pli frue ol normala poŝto kaj certe mia metodo estas pli malmultekosta:) Bedaŭrinde ne ĉiam atingebla.
Wróciłam właśnie z Wrocławia po spotkaniu organizacyjnym w pracy. Naprawdę jest sporo zmian. Chyba głównie dobrych, według mnie kilka powinno być wprowadzonych już wcześniej. Na pewno nowe zarządzenia będą dobre dla widzów i gości, ale my będziemy mieli więcej pracy za te same pieniądze. Albo tylko teraz tak mi się wydaje, bo jest mnóstwo nowych zasad. Jeśli po jakimś czasie przywyknę, może nie będzie to już tak przerażające.
Z drugiej strony oczywiście bardzo ucieszyłam się, kiedy zobaczyłam moich współpracowników. Zawsze są tacy weseli i skłonni do żartów. Dzisiaj ugościli mnie smaczną herbatą z cytryną w swoim nowym gabinecie z kuchnią. Dzięki nim chcę wrócić do pracy nawet mimo tych wszystkich zmian.
We Wrocławiu załatwiłam też inną sprawę. Wysłałam coś na Litwę bez użycia poczty. Wierzę, że moja przesyłka dojdzie na miejsce nawet szybciej niż normalna poczta, a na pewno moja metoda jest tańsza:) Niestety nie zawsze możliwa do zastosowania.

poniedziałek, 10 września 2012

Ŝanĝoj en laborejo

Evidentiĝis, ke en mia laborejo okazis iaj ŝanĝoj, mi ankoraŭ ne scias kiaj kaj kiom da. Merkrede mi veturas al Vroclavo por organiza renkontiĝo, tiam mi certe ekscios pri kio temas. Laŭ nova plano en tiu ĉi monato mi laboras nur unu dimanĉe. Mi ĝojas kaj malĝojas samtempe. Bone, ke mi havos pli multe da libera tempo kaj mi ne devos pli frue transloĝiĝi al Vroclavo. Malbone, ĉar mi volis pli multe labori, ĝis kiam mi ankoraŭ ne komencis studi denove. Se nur unu monato estos tia - en ordo, sed se poste ankaŭ mi laboros tiel malmulte, tio ŝajnas al mi esti iomete sensencaĵo. Mi atendas merkredon kaj esperas, ke nova estrino ĉion klarigos al ni.
Okazało się, że u mnie w pracy nastąpiły jakieś zmiany, nie wiem jeszcze ile i jakie. W środę jadę do Wrocławia na spotkanie organizacyjne, wtedy na pewno dowiem się, o co chodzi. Według nowego planu w tym miesiącu pracuję tylko w jedną niedzielę. Cieszę się i smucę jednocześnie. Dobrze, że będę miała więcej wolnego czasu i nie będę musiała wcześniej przeprowadzać się do Wrocławia. Źle, ponieważ chciałam więcej pracować, dopóki nie zacznę znowu studiować. Jeśli tylko jeden miesiąc taki będzie - w porządku, ale jeśli później nadal będę pracować tak mało, wydaje mi się to trochę bez sensu. Oczekuję środy i mam nadzieję, że nowa szefowa wszystko nam wyjaśni.

niedziela, 9 września 2012

Kaŝtanoj

Mi ricevis repertuaron por septembro kaj tio signifas, ke mi plu laboros en tiu ĉi jaro. Tio ĝojigas min. Eble kiam mi denove komencos labori kaj studi, ĉio alia normaliĝos. Se temas pri strangaĵoj, do kompreneble estas novaj, ekzemple koramikino de mia frato. Ili jam longe estas kune, sed lastatempe mi ekkonis ŝin kaj poste ankaŭ eksciis pri stranga afero.
Hodiaŭ estas sufiĉe varme, mi scivolemas, ĉu tio estas lastaj tagoj de somero. Mi ŝatas ĉiujn sezonojn, do ankaŭ oran polan aŭtunon. Precipe kiam folioj estas tiel belkoloraj kaj sur trotuaro estas kaŝtanoj. Por mi kaŝtanoj preskaŭ ĉiam asocias kun mia avino kaj tombejo. Kiam mi estis infano, ni tien iris kolekti kaŝtanojn. Aliaj povas miri, sed por mi tio estas agrabla memoraĵo.

Dostałam repertuar na wrzesień, co znaczy, że dalej będę pracować w tym roku. To mnie cieszy. Może kiedy znowu wrócę do roboty i na studia, wszystko się jakoś unormuje. Jeśli chodzi o dziwności, to oczywiście pojawiły się nowe, np. dziewczyna mojego brata. Długo już są razem, ale dopiero ostatnio ją poznałam i dowiedziałam się też później o czymś dziwnym.
Dzisiaj jest dość ciepło, ciekawi mnie, czy to ostatnie dni lata. Lubię wszystkie pory roku, a więc także polską złotą jesień. Zwłaszcze kiedy liście są tak ładnie kolorowe i na chodnikach leżą kasztany. Prawie zawsze kojarzą mi się one z babcią i cmentarzem. Kiedy byłam dzieckiem, chodziłam z babcią na cmentarz zbierać kasztany. Inni mogą się dziwić, ale dla mnie to miłe wspomnienie.

czwartek, 6 września 2012

Anna German

Kiel infano kaj poste mi kelkfoje aŭdis pri Anna German, sed mi konis nenian kanton. Mi eĉ ne sciis, ke ŝi loĝis en Vroclavo kaj Nowa Ruda. Jam kiam mi estis ĉe universitato, mi aŭskultis ŝin kantantan belan poemon "Выхожу один я на дорогу" de Miĥail Lermontov. Kanto plaĉas al mi, sed estas tre trista. Mi trovis poste ankaŭ alian ŝian kanton, iomete pli viglan, sed ankaŭ tristan. Ĝi nomiĝas "А он мне нравится", kio signifas "Li plaĉas al mi". Nun mi konstante ĝin zumas: Anna German - "А он мне нравится"
А он мне нравится, нравится, нравится
И для меня на свете друга лучше нет
Jako dziecko i później kilkakrotnie słyszałam o Annie German, ale nie znałam żadnej piosenki. Nie wiedziałam nawet, że mieszkała we Wrocławiu i w Nowej Rudzie. Już kiedy byłam na uniwersytecie, usłyszałam w jej wykonaniu wiersz "Выхожу один я на дорогу" Michaiła Lermontowa. Utwór podoba mi się, lecz jest bardzo smutny. Później znalazłam też inną jej piosenkę, troszkę żywszą, ale też smutną. Nazywa się "А он мне нравится", co znaczy "A on mi się podoba". Teraz ciągle ją nucę:
 Anna German - "А он мне нравится"

środa, 5 września 2012

Stereotipoj

En Pollando estas multe da stereotipoj pri Rusio kaj rusoj. Ekzemple ke ili multe drinkas kaj ĉiam estas malvarme. Ni eĉ havis taskon pri tio, kiam rusoj estis ĉe ni en Vroclavo. Laŭ mia opinio tiuj stereotipoj ne veras aŭ veras nur iomete. Dum nia projekto evidentiĝis, ke poloj drinkas pli multe ol rusoj kaj en Kaliningrado estas preskaŭ same varme kiel en nia urbo.
Kompreneble Rusio estas grandega lando, krom Kaliningrad estas ankaŭ aliaj partoj kaj eble rusoj, kiuj ni ekkonis, estis strangaj, sed tamen mi pensas, ke ni ne devus kredi en stereotipoj. Ni mem devus veturi kaj konatiĝi kun aliaj landoj kaj homoj.
Eĉ en Kaliningrado mem estas multe da diferencoj. Prezoj por poloj estas tre altaj kaj manĝaĵo ne ĉiam estas sufiĉe bona. Ofte rusoj veturas al Pollando kaj aĉetas viandon en polaj vendejoj. Prezoj estas altaj, sed mi supozas, ke salajroj estas similaj al polaj, do mi ne scias kiel rusoj vivas. Surstrate estas multe da maljunuloj, kiuj vendas legomoj kaj fruktoj.
Tio estas nur kelkaj miaj impresoj post kvin tagoj en Kaliningrado. Por pli bone ekkoni landon kaj homojn, mi certe bezonas pli multe da tempo.
W Polsce panuje wiele stereotypów na temat Rosji i Rosjan. Na przykład, że oni dużo piją i ciągle jest u nich zimno. Mieliśmy nawet na ten temat zadanie, kiedy Rosjanie byli u nas we Wrocławiu. Według mnie te stereotypy nie są prawdziwe lub sprawdzają się tylko częściowo. W czasie naszego projektu okazało się, że Polacy piją więcej od Rosjan i że w Kaliningradzie jest prawie tak samo ciepło jak we Wrocławiu.
Oczywiście Rosja jest ogromnym krajem, oprócz Kaliningradu istnieją też inne rejony i być może Rosjanie, których poznałam, byli dziwni, ale myślę jednak, że nie powinniśmy wierzyć w stereotypy. Sami powinniśmy jeździć i zapoznawać się z innymi krajami i ludźmi.
Nawet w samym Kaliningradzie było dużo różnic. Ceny dla Polaków były bardzo wysokie, a jedzenie nie zawsze dobre. Często Rosjanie jeżdżą do Polski i kupują mięso w polskich sklepach. Ceny są wysokie, ale przypuszczam, że płace są podobne do polskich, więc nie wiem jak żyją Rosjanie. Na ulicach można spotkać wiele staruszek i staruszków, którzy sprzedają warzywa i owoce.
To tylko kilka moich wrażeń po pięciu dniach w Kaliningradzie. Żeby poznać kraj i ludzi zdecydowanie potrzebuję więcej czasu.

wtorek, 4 września 2012

Aspekto de Kaliningrado

En multaj lokoj videblas ankoraŭ restaĵoj post komunisma tempo. Ĉefe en arkitekturo, sed ne nur. De tempo al tempo mi trovis konatan simbolon de rikoltilo kaj mantelo, ekzemple je ŝipo:
Sed Kaliningrado havas ankaŭ belaj urbpartoj, kiuj vere plaĉis al mi. Ni estis en fiŝkaptista vilaĝo kun belaj brikdomoj. Bedaŭrinde mi havas nur malbonan foton de tiu ĉi loko, ĉar mia aparato jam ne volis funkcii:
Mi ekŝatis ankaŭ havenon apud Muzeo de Monda Oceano kaj stacidomon. Kaliningradaj parkoj ankaŭ estis bonaj lokoj por eksidi sur benko kaj iomete ripozi:
Indas viziti ankaŭ grandan katedralon apud kiu troviĝas tombo de Immanuel Kant.
Kvin tagoj estas tro malmulte por ekvidi ĉion interesan en Kaliningrado. Mi esperas ke iam mi povos reveni al tiu urbo kaj pli detale konatiĝi kun ĝi.

Polską wersję notki można przeczytać tutaj: Kaliningrad

poniedziałek, 3 września 2012

Post nokto en trajno

Mi ĵus revenis el Kaliningrado. Multe okazis, mi pensas, ke nia projekto estis sukcesa. Mi devas iomete ripozi, verki artikoleton por nia paĝaro kaj poste mi priskribos miajn pensojn pri tiu lando ĉi tie. Certe estis interese. Bedaŭrinde mi havis malmulte da tempo por vidi ĉion, kion mi volis kaj por fari fotojn. Sed almenaŭ finfine realiĝis unu el miaj revoj - viziti Rusion.
Właśnie wróciłam z Kaliningradu. Dużo się działo, myślę, że nasz projekt zakończył się sukcesem. Muszę trochę odpocząć, stworzyć notkę na naszą stronę www, a później opiszę tutaj moje wrażenia na temat tego kraju. Na pewno było interesująco. Niestety nie mialam wystarczająco dużo czasu, żeby zobaczyć wszystko, co chciałam i zrobić zdjęcia. Ale przynajmniej wreszcie spełniło się jedno z moich marzeń - odwiedzić Rosję.