Jam kvar tagoj en Vroclavo estas 11 studentoj el Kaliningrado. Ni havas komunan projekton pri polaj-rusaj stereotipoj ktp. Ĉio estas interesa, ni multe eksciis pri niaj nacioj. Ni kune ordigis tombejon de sovetaj soldatoj en Kąty Wrocławskie. Programo estis tiel plena, ke mi estis tre laca, ni dum tutaj tagoj aŭ eĉ noktoj ion faras kaj ne estas tempo por ripozi. Sed morgaŭ jam finiĝas pola parto de projekto kaj rusoj revenas al sia urbo. Poste ni ilin vizitos en Kaliningrado.
Se temas pri Esperanto, do dum unua tago ni devis sin prezenti kaj mi diris, ke mi lernas Esperanton kaj en Kaliningrado estas fama esperanta eldonejo. Rusino kun kiu mi parolis entute ne aŭdis pri tio antaŭe kaj ŝi estis surprizita, ke mi konas ĝin:)
Już czwarty dzień spędza we Wrocławiu jedenaścioro studentów z Kaliningradu. Mamy wspólny projekt o stereotypach polsko-rosyjskich itp. Wszystko jest bardzo ciekawe, dużo się dowiedzieliśmy o swoich narodach. Razem porządkowaliśmy cmentarz żołnierzy radzieckich w Kątach Wrocławskich. Program jest tak napięty, że jestem bardzo zmęczona, dnie i nawet noce coś robimy i nie ma czasu na odpoczynek. Ale już jutro kończy się polska część projektu i Rosjanie wrócą do siebie. Później my ich odwiedzimy w Kaliningradzie.
Jeśli chodzi o Esperanto, to w ciągu pierwszego dnia każdy musiał się przedstawić i powiedziałam, że uczę się esperanta, a w Kaliningradzie jest znane esperanckie wydawnictwo. Rosjanka, z którą rozmawiałam, w ogóle o nim nie słyszała wcześniej i była zaskoczona, że ja je znam:)
Se temas pri Esperanto, do dum unua tago ni devis sin prezenti kaj mi diris, ke mi lernas Esperanton kaj en Kaliningrado estas fama esperanta eldonejo. Rusino kun kiu mi parolis entute ne aŭdis pri tio antaŭe kaj ŝi estis surprizita, ke mi konas ĝin:)
Już czwarty dzień spędza we Wrocławiu jedenaścioro studentów z Kaliningradu. Mamy wspólny projekt o stereotypach polsko-rosyjskich itp. Wszystko jest bardzo ciekawe, dużo się dowiedzieliśmy o swoich narodach. Razem porządkowaliśmy cmentarz żołnierzy radzieckich w Kątach Wrocławskich. Program jest tak napięty, że jestem bardzo zmęczona, dnie i nawet noce coś robimy i nie ma czasu na odpoczynek. Ale już jutro kończy się polska część projektu i Rosjanie wrócą do siebie. Później my ich odwiedzimy w Kaliningradzie.
Jeśli chodzi o Esperanto, to w ciągu pierwszego dnia każdy musiał się przedstawić i powiedziałam, że uczę się esperanta, a w Kaliningradzie jest znane esperanckie wydawnictwo. Rosjanka, z którą rozmawiałam, w ogóle o nim nie słyszała wcześniej i była zaskoczona, że ja je znam:)
0 komentarze:
Prześlij komentarz